Het kwam er niet meer van, gisteren, om een fatsoenlijke maaltijd op tafel én op het weblog te zetten. De zaterdag is hier altijd een drukke dag; boodschappen doen, opruimen en de was, dat zijn van die dingen die blijven liggen tot de vrije zaterdag. Wij werken allebei 36 uur per week dus het komt er niet altijd van. Gisteren was de dag van het grote achterstallige onderhoud; de tuin, alle ramen lappen, een paar wasmachines was verwerken, het plafond afsoppen, de tuintafel repareren en ga zo maar door. Ik was dan ook blij dat de Keizer van Monera op bezoek kwam, een goede reden om er maar eens mee te stoppen.
Een mooi glas koele wittte wijn in een opgeruimde tuin was de beloning voor het werk!
Daarna kwam er natuurlijk nog veel meer bezoek en van de plannen om iets lekkers te koken kwam niets meer terecht.
We aten wat hapjes, stukje kaas, een paar lekkere gevulde olijven, een mooi italiaans worstje.
Later op de avond nog wat gebakken grotchampignons met spekjes, ui en knoflook, ruim bestrooid met platte peterselie en zwarte peper. Een flinke tomatensalade erbij met verse basilicum en wat olijvenbrood én een omelet.

Paul bezocht deze week een afscheidsreceptie van een oud-collega, hij trof daar een andere oud-collega, Heer Skukhorzel. We schreven al eerder over hem.
Heer Skukhorzel heeft kippen, in allerlei maten en soorten. De kippen hebben een prachtleven bij Heer Skukhorzel en krijgen uitstekend voer, vandaar dat de eitjes van deze kippen verschrikkelijk lekker zijn. Een simpele omelet wordt dan iets heel bijzonders!
Toen Paul en Skuk nog samenwerkten, was Skuk onze vaste leverancier van eieren, maar ook peultjes, aardbeien en tuinboontjes uit zijn eigen tuin. Heerlijk, jammer dat we zo ver van elkaar wonen. Misschien moet Paul maar weer in Nijmegen gaan werken…

© ellen