Nog even snel naar de slijter, de laatste inkopen voor het diner . Ik loop even langs de bierrekken, en wat zie ik, Glühkriek… Nou doen brouwers wel vaker rare dingen om in beeld te komen, maar in dit geval betreft het de brouwerij Liefmans. En die heb ik altijd hoog gehad… Glühkriek?! Hoe haalt een betrouwbaar en voortreffelijke bieren brouwend bedrijf het in z’n hoofd? Flesje gekocht (met alle scepsis van de wereld in het achterhoofd) en thuis onmiddellijk de bedrijvigheid voor het etentje van vanavond stop gezet. De stoof moest vrij want het goedje moet verwarmd (tot 70 graden). Wie schetst onze verbazing: het drankje smaakt! Uiteraard proef je zoet, maar dat verdingt het zuur van de krieken en het bitter van de gueuze helemaal niet. Verder ruikt het naar mooi kriekenbier met kaneel en een zweem kruidnagel. Te gebruiken na een lange wandeling in de kou of anderszins romantische momenten. Ellen merkt op (en dat is zo mogelijk nog belangrijker) dat de Zuiderburen er een nieuwe, volwaardige loot aan de tak van de stoofbieren bij hebben. (Konijntje in Glühkriek?) De bouwerij gebruikt voor het bier haar normale (hoogwaardige) Kriek en voegt na het brouwproces kandijsuiker en kruiderij toe.
© paul
