“>

Verse mosselen schafte de pot, bereid op klassieke wijze. De temperatuur was in de vroege avond heel aangenaam, de benauwdheid van de dag verwaaide door een aangename bries. We hebben dus maar buiten gegeten.

Hond Max is een bescheiden beest. Hij wil wel eens een poging tot “schooien aan tafel” ondernemen, maar wanneer je hem dan vermanend aankijkt, kiest hij al gauw eieren voor z’n geld. Zo niet wanneer we buiten eten. Is onze maaltijd gedaan, dan klimt Max op de bank en neemt aan het natafelen deel als een volwaardig disgenoot. Ach, het levert hem ook altijd een en ander op. Vandaag waren het de laatste zeven mosselen, netjes gegeten uit de schelp. Het beest heeft een zachte beet.

Let even op de achtergrond, lezer. Hangen ze er niet pront bij?

© paul