Op zaterdag aten we reepjes rundsvlees. Een mooie salade
daarbij maakte de maaltijd af. Aangezien de foto’s niet spectaculair waren en we
het gerecht nog vrij onlangs publiceerden lieten we het er maar bij.

Op zondag werd het Afhaalchinees. Niet de moeite waard om er een foto of
verdere aandacht aan te besteden. Om toch wat te schrijven grijp ik dan maar
terug op de maaltijden van Zheng, zoals we die de afgelopen vacantie genoten.

Ik at het gerecht twee maal, de naam ben ik vergeten. Op tafel staat een pot
met bouillon van gevogelte te pruttelen, op smaak gebracht met aromatische
groenten en chinese kruiderij. Daarbij komen schalen met vis, groenten en lange
brede mie. Je doet een mengsel van die zaken in de bouillon, afhankelijk van de
portie die je in één keer wilt eten. Na een minuut of drie, vier is je maaltje
klaar en schep je die uit de pot. Je maakt iedere keer een portie, net zo lang
tot alle ingrediënten verbruikt zijn. Het is heel handig eten, want het is vers
bereid en steeds warm op je bord. Erbij komen dan nog een salade van allerhande
fijn gesneden bladgroenten in een zoet-zurige saus en een schaaltje rijst met
minuscule pruimpjes. De eerste portie werd bereid door de Jongste Bediende van
Zheng, de rest deed je zelf.

We aten er heerlijk een paar keer samen, en we aten er met Rian en Jeanne.
Alle keren dronken we de huisrozé, en die kwam uit Toscane.

© paul