Gisteren vierde ik mijn verjaardag, alvast in voren of hoe zeg je dat. Het is
in onze directe vriendenkring al jaren gebruikelijk om verjaardagen op de
dichtsbijzijnde zondag te vieren. De feestjes beginnen om een uur of drie en
eindigen meestal rond een uur of tien-elf in de avond. Groot voordeel daarvan is
dat iedereen de volgende dag weer fris naar het werk kan en dat de kinderen
gewoon meefeesten. Zo ook gisteren. Ik besloot mijn feestje bescheiden te
houden, er zijn nog veel jarigen en andere genoegens deze maand. Er waren zo
rond de twintig volwassenen en drie kinderen. Ik maakte een paar Siciliaanse
cakes voor bij de koffie of thee en wat hapjes om zo tussendoor te nuttigen.
Gebruikelijk op onze feestjes is dat ik tegen een uur of zeven wat te eten
serveer. Dat moet een makkelijke éénpansmaaltijd zijn. Dit jaar maakte ik een
stoofpot van lamsvlees met oosterse kruiden. Helaas in de drukte vergeten er een
foto van te maken. Ook dit jaar geen foto van Hijn die mij altijd geweldig helpt
met opscheppen verdelen en zorgen dat iedereen zijn portie krijgt.
Wel een foto van één van de tussendoortjes; een stukje stokbrood met
Bolognesesaus en wat Parmezaanse kaas. Even in de oven gebakken. De
Bolognesesaus aten we de dag ervoor, Paul had extra veel saus gemaakt, heel
handig zo’n restant om mooie hapjes te maken.
Ik had kleine biologische tomaatjes gevuld met romige zachte geitenkaas,
gegarneerd met een blaadje rucolla, ik maakte bladerdeeghapjes gevuld met Turkse
worst. En verder was er kruidenboter, stokbrood, olijfjes, zwart en groen met en
zonder peper en knoflook. Ik sneed een biologische gerookte Ardenner ham
(meegebracht van vakantie) in dunne plakjes en serveerde die met kleine
augurkjes. Ook de enorme tros druiven (vier kilo, mét pitten) verdwenen als
sneeuw voor de zon.
Het is altijd moeilijk in te schatten wat de gasten zullen drinken. Er zijn
natuurlijk de echte bierdrinkers, daarvoor een paar kratten gewoon pils gekocht,
een krat Palm én wat bokbier. Dit jaar vroeger dan ooit verkrijgbaar. Het Groningse bockbier was superpopulair.
Jan, een echte bierkenner liet ons weten dat dit het beste bokbier was dat hij
in jaren geproefd had! En dat zegt wel iets, Jan is echt een kenner! Verder ging
er om onverklaarbare reden een enorme hoeveelheid witte wijn op. We moesten
zelfs tussendoor de kelder in om er snel wat flessen bij te halen. Niet te
voorspellen waar dat aan te danken is. Het ene jaar is het rode wijn, het andere
witte. We hebben in ieder geval een fors aantal flessen rode wijn over.
Misschien het mooie weer? En verder limonade voor de kids, cola, jenever, een
paar kannen water, een fles port, een halve fles cassis (echte, 20% uit
Bourgogne, gemengd door een aantal liefhebbers met witte wijn. Een Kir dus) veel
potten koffie en één potje thee.
Kortom; het was een supergezellig feestje, de verhalen waren weer prachtig.
Ik ben verwend met fantastische cadeautjes, mooie oorknopjes, een hele stapel
nieuwe boeken. Een zilveren lepel, mooi versierd met een kaartje erbij dat het
boek even in herdruk is, maar dat ik het boek krijg zodra het weer in de
boekhandel ligt. En, eindelijk, een makkelijk te hanteren messenslijpsysteem.
Daarover later meer, mét foto!
Zo rond tien uur sloot het Ministerie de burelen en keken we voldaan terug op
een gezellig feestje. Nogmaals, dank je wel allemaal!!!
We dronken samen nog een glaasje, het was te laat voor espresso!
© ellen.
