Dit ding is een oliebol. En zo voel ik me een beetje, als een oliebol.

Ellen zou een verhaal maken over haar feestje. Toen ik dat artikel wat later
op de avond niet zag verschijnen op het web-log dacht ik: “Dan doe ik het maar.”
(Op een andere computer.) Ik schreef mijn stukje, plaatste het en ging terug
naar de web-site. En daar stond intussen dus dat artikel van Ellen. De inhoud
correspondeerde heel aardig met die van mijn stukje.

Je denkt toch niet lezer, dat ik nou mijn artikel ga weg gooien. Ik dacht het
niet, ik heb er te lang aan gewerkt. Je moet zelf maar bedenken welke versie je
wilt lezen. Ikzelf vond het overigens aardig om de stukjes na elkaar te lezen.
Kwestie van hier en daar een lichte verschuiving van de werkelijkheid, een ander
accent, een iets andere kleur.

Maar ik kan me heel goed voorstellen dat je het wel gelooft…

© paul