Het blijft een prachtig groentegerecht waarmee je elke gast aan je tafel verrast. Het is een doodeenvoudige bereiding en op zich ook een heel logische manier van verwerken, maar vreemd genoeg doet nagenoeg niemand het. En het is nog eens erg lekker ook.
Maak van een stronk broccoli de roosjes vrij door een groot deel van de harde stukken te verwijderen. Breng een pan gezouten water aan de kook en laat daarin de broccoliroosjes blancheren. Dat gaat vrij snel, blijf er dus even bij. De broccoli hoeft niet helemaal gaar te zijn. Giet de broccoli af en overspoel met koud water om het garen te stoppen. Dat is belangrijk om de kleur te bewaren en het komt je puree ten goede. Doe vervolgens de roosjes over in een blender of in de mengkom van je staafmixer. Voeg een ferme scheut room toe, flink peper uit de molen, een klein snuifje zout en wat vers geraspte nootmuskaat. Pureer het geheel tot een gladde massa. Je bent klaar. Indien de puree niet teveel is afgekoeld zou je hem zo op tafel kunnen brengen. Wenselijker is het om de puree te verwarmen op een zacht vuurtje of in de oven. Je kunt de puree eventueel in voren maken.
Het verhaal hierboven beschrijft de puree in een heel simpele vorm. Maar je kunt natuurlijk allerhande smaakmakers toevoegen, geheel naar je eigen goesting. Ik gebruik wel eens olijfolie in plaats van room (of beiden). Zachte kaas doormengen levert ook heerlijks op en combinaties met andere groenten zijn heel goed denkbaar. 
Vandaag dekte ik de puree af met een rauwmelkse koeienkaas uit Normandië waarna ik het gerecht ongeveer 20 minuten liet gratineren bij een temperatuur van 180 graden (hete lucht).
We aten er een schoteltje bij van kabeljauw met spekjes en paddenstoelen. En een heel fijn aardappeltje. Daarbij dient opgemerkt dat Ellen het geheel een bombardement van smaken vond, en uiteindelijk te overdadig. De afzonderlijke gerechten waren prima, maar te samen gaf het haar teveel spektakel. Mogelijk een terechte opmerking, maar ik vond het prima zo.
Wat ook prima was, was de wijn. Een witte Bourgogne, uit het uiterste zuiden van dat departement: Saint-Véran AOC, jaargang 2015, van het wijnhuis Antonin Rodet. Man-oh-man…
Morgen beschrijf ik de kabeljauw…
© paul
En de stronkjes ? Even voorgaren en ook pureren. Waarom niet ? Er zit veel smaak in de stronkjes.
Op dezelfde manier de broccoli garen in kippenbouillon en de staafmixer erin. Eventueel wat mosterd en/of room erbij.
Kopje espresso toe? 😉
De stronkjes, Peer, dienen langer gekookt. Dat is op zich geen probleem, alleen wat extra werk. Ik gebruikte de stronkjes als soepgroente.
En ja Menno, kopje espresso toe…
Groet, Paul.