Overal hoor je opeens “Koek en Zopie”. Iemand vroeg mij wat nu precies “Zopie” is. In mijn gedachten was Zopie, chocolademelk. In mijn jeugd, toen er nog elke winter ijs was, en we natuurlijk áltijd gingen schaatsen, kregen we chocolademelk om warm te blijven. Wat de ouderen dronken, daar hielden wij ons niet mee bezig. Bij Eetschrijven las ik dat Zopie sterke drank is. Tja, daar had ik toen geen idee van…

Vandaag kan ik me wel iets voorstellen bij een alcoholisch hartverwarmertje. Dit is er zo één, een snoepje bijna; koffie met een glaasje Bénédictine en een flinke dot geklopte room erop. Wij besloten er onze maaltijd mee. In plaats van een dessert.

© ellen.