Vandaag op de kop af tien jaar geleden plaatste Ellen haar eerste artikeltje op een Weblog met de naam Ministerie van Eten en Drinken, het was 5 augustus 2005. Nu, een decennium later zijn we ongeveer 3500 artikelen en een veelvoud aan foto’s verder. Wie had dat ooit gedacht?!
De eerste artikelen zijn vaak geschreven in een vorm die je tegenwoordig eerder op Facebook zou verwachten: kort, anekdotisch en direct op de actualiteit (of de waan van de dag). Door de jaren hebben we geleerd om een en ander wat meer tijdsbestendig te maken.
Ook in de begeleidende foto’s zie je een aardige ontwikkeling. Van snap-shots naar meer bestudeerde fotografie. (Hoewel,.. wanneer onze dagelijkse maaltijd wordt vastgelegd op de gevoelige plaat dan is er altijd tijdsdruk. Het is ónze dagelijkse maaltijd, en het kan niet zo zijn dat die altijd koud wordt gegeten omwille van de tijdrovende voedselfotografie.) De diverse camera’s zijn door de jaren heen in kwaliteit gestegen, dat dan weer wel…
In de afgelopen tien jaar kwamen een aantal medewerkers het Ministerie bevolken. Sommige permanent, andere tijdelijk, en weer andere verdwenen onbedoeld uit het zicht. Hoelang is het geleden lezer, dat je iets van Onze Man in Duitsland hebt gehoord, om maar eens iemand te noemen? Enfin…
In ieder geval was het Ministerie niet het Ministerie zonder de Jongste Bediende. Zijn avonturen en bijdragen aan ons bestaan heb je mogen meemaken, en er komt heus nog een en ander, zoveel is zeker. Dan is er Eupotours, we verwijzen er met regelmaat naar. Hullie website ligt een tijdje op z’n gat, maar je zult er op enig moment weer van horen. Vriend Jan komt regelmatig voorbij, hij assisteert liefst in zaken van brouwtechnische aard. En dan is er het Kind. Vertolkte zij jarenlang de rol van kind, nu speelt ze voornamelijk een rol als moeder van Kruimel. Kruimel heet overigens meestal Jop, maar soms ook Vincent. Enfin…
Dan zijn er Andy, Marleen, Ans, Ans, Ans, Alex, Hijn en Sientje van Loon. Die acteren allemaal gewoon onder hun eigen naam… En ook is er nog een trits van medewerkers die ik ongenoemd laat, het zijn er teveel om op te sommen. Maar onze dank voor hun bijdragen is gigantisch.
Waren we de eerste maanden van ons bestaan blij wanneer we eens dertig lezers op een dag hadden, tegenwoordig bezoeken gemiddeld duizend gasten onze website: pér dag… Wanneer je je dan bedenkt dat de meeste lezers slechts om de paar dagen of weken even langskomen, en je toch elke dag een score van meer dan duizend haalt, dan heb je het al gauw over astronomische aantallen van regelmatige bezoekers. Wij zijn er nog steeds beduusd van.
Door de jaren heen ververst het lezerspubliek zich. Gemiddeld blijft een trouwe bezoeker anderhalf jaar hangen en verdwijnt dan zoetjes uit beeld, wijst gedegen onderzoek uit. Wij merken het aan reacties van mensen. Een tijd lang becommentarieerd men het Ministerie, geeft raad, stelt vragen. Dan ebt de belangstelling langzaam weg en ten slotte verdwijnt de desbetreffende lezer geheel uit het zicht. Maar er zijn uitzonderingen… Die langblijvers zijn we bijzonder erkentelijk. Zoveel vertrouwen, zoveel enthousiasme, zoveel begaanheid met het Ministerie, voor ons voelt het als een warm bad.
De oude generatie foodbloggers, die vanuit onze begintijd, wij volgen hen nog steeds en een aantal blijft ook trouw ons volgen. En de nieuwe generaties: zij zijn van harte welkom en op onze beurt volgen wij hen. Wij willen graag weten wat er actueel speelt, en hopelijk hebben zij enig profijt van onze ervaring.
In de voorbije jaren verloren we enige van onze vaste internet-gesprekspartners, culi-schrijvers en wijnreferenten. Bij oude artikelen vind je hun aantekeningen, opmerkingen en verbeteringen nog terug. Wij missen hen, maar hun ontvallen is een onomstotelijk gevolg van het leven zelf. Het zij zo…
In al die jaren van ons bestaan hebben we ons verre gehouden van commercie. Wij doen niet aan reclame, we zijn niet afhankelijk van geldschieters, we laten ons niet betalen voor stukjes die op aanvraag van wie dan ook gewin op leveren. Maar zijn we enthousiast over zaken die ons leven veraangenamen, ons culinair inspireren of anderzijds blij stemmen, dan zullen we het je laten weten. Het zijn onze keuzes, en zo zal dat in de toekomst ook blijven…
Door de jaren heen is er onwaarschijnlijk veel gejat van onze website. Soms onschuldig, soms per ongeluk, vaak ook met abjecte bedoelingen. Zelfs onze naam probeerde men te jatten (Gemeente Haarlem!). We vinden onze foto’s terug op websites van slagers, bakkers, wijnhandelaren. Artikelen worden ter verkoop aangeboden door slecht volk, foto’s in de meest verminkte vorm verkoopt men ook. Ons daartegen wapenen is als goedwillende amateurs bijna niet mogelijk. het zou voor ons letterlijk een dagtaak zijn. En dat is het niet waard, we hebben leukere dingen te doen…
Wat de toekomst brengt is slechts ten dele duidelijk. Doorgaan op de ingeslagen weg lijkt het meest voor de hand te liggen. Een beetje serieus onderzoek, wat betweterij, gedegen beschrijvingen en natuurlijk heel veel eten en drinken. Nog eens zo’n groot project aannemen als de Compostella-reis van Ans en Jan ligt niet in het verschiet, maar het zou zomaar weer kunnen gebeuren. Ach je zult het allemaal vanzelf meemaken lezer…
Enfin,… wij vieren op onze Luxemburgse stek een feestje. Mét een taartje van Namur, mét een paar gasten, mét een glas Champus. Thuis heeft Julia de Schuimwijn intussen ook gekoeld, en het Kind zorgt voor een alcoholvrij alternatief. Ben je in de buurt van de thuisbasis van het Ministerie, je bent er van harte welkom. Wil je ons lustrum in Luxemburg vieren, kom dan langs. Het Ministerie verontschuldigd zich alleen tussen zes en acht in de avond. Dan zijn we uit eten…
© ellen-paul
Chapeau! Chapeau! Gefeliciteerd, en nog vele jaren zo door!
Wij zullen vanavond een glas (of meer) heffen bij Julia in het Ministerie. Daarvoor hebben we al ingeslagen, gedegen hapjes in de vorm van kaas (jongbelegen), uitjes, augurken en prikkers. Verder zal jullie koelkast gedegen geplunderd gaan worden door Julia zodat Volk dat langskomt in elk geval wat kan sneukelen. Komt goed, vader en moeder Eupotours zullen moreel ondersteunen.
Verder komen we waarschijnlijk dit weekend met z’n tweetjes alweer naar Simmer. Even een paar dagen afkicken…
O, o, wat een héérlijke reflectie op al datgene wat voorbij getrokken is de afgelopen jaren. Ik ben jullie bijzonder erkentelijk voor al dat moois, liefs en lekkers. Zonder commerciële bijbedoelingen, zonder competitiedrang, maar bovenal toch met die onuitroeibare hang naar lekker eten en drinken. Met de wens dat jullie vooral nog lang door blijven schrijven. Proost!
Van harte gefeliciteerd met de 10 jaar ministerie.
Het lezen van jullie weblog is een vreugde, telkens weer.
Ga alsjeblieft door met jullie mooie werk!
Kees
Een levend monument !
Proficiat! Al mijn welgemeende felicitaties. Genieten is het beste dat het leven te bieden heeft, en humor natuurlijk! Vergeet niet te vermelden hoe de naam van het Ministerie in het leven kwam. De vermelding van de Keizer mag toch niet ontbreken? Vele groeten.
Congratz. De beste felicitaties van deze snotneus-blogger die nog maar sinds 2012 bezig is.
Ik hoop nog lang van jullie wederwaardig~ & wetenswaardigheden te mogen genieten.
(Dat een flink deel van mijn bezoekers nog steeds via jullie blog komt, is nog daarbij nog steeds mooi meegenomen…)
Beste Ellen & Paul,
Van harte gefeliciteerd met het bereiken van deze mijlpaal!! Ik zeg: op naar een zilver jubileum!
Proost en groet,
José
Beste Ellen & Paul,
Van harte gefeliciteerd met het bereiken van deze mijlpaal!! Ik zeg: op naar een zilver jubileum!
Proost en groet,
José
Gefeliciteerd met dit mooie aantal, en ik zou zeggen : vooral doorgaan!
10 jaar al! gefeliciteerd met dit jubileum. ik zal jullie nog lang blijven volgen.
Hartelijk gefeliciteerd met jullie 10-jarig bestaan en nog vele fijne blogjaren toegewenst!
Beste Ellen en Paul,
Vanuit het hoge noorden (Groningen)willen we jullie feliciteren met dit lustrum. Wij volgen jullie al heel wat jaren en kijken nieuwsgierig en met belangstellend uit naar jullie recepten en belevenissen. Hartelijk dank hiervoor, op naar de volgende 10jaar, wij haken voorlopig niet af.
Met vriendelijke groet,
Bert en Gé
Van harte gefeliciteerd! En dat we nog maar vele jaren mogen meegenieten van wat er bij jullie zoal op tafel komt. Dank voor jullie mooie verhalen en foto’s. Leuk om te lezen en inspirerend voor mij als hobbykok en -bakker!
Beste Ellen en Paul,
Al jaren ben ik een trouwe bezoeker van jullie weblog en geniet van de aantrekkelijke smakelijke foto’s en gerechten. Verder geniet ik ook van het inkijkje zo af en toe in jullie wereldje. Daarom wil ik jullie ik van harte feliciteren met het 10 jarig jubileum. Dat er nog vele blog jaren mogen volgen.
Van harte gefeliciteerd en ik kom graag, virtueel, langs.
Santé
Ha Ellen en Paul,
Proficiat en proost. Een late reactie maar zitten verscholen in Oost Duits woud
10 jaar alweer? Dat doen weinigen jullie na. En al helemaal niet op dit niveau: altijd lekkers, klassieke – niet al te modieuze – recepten, steeds goed geschreven. Sterker: jullie blog was voor ons inspiratie om ook te gaan bloggen over lekker eten & drinken. Dat hadden nog nooit bij enig ander Ministerie 😉
Bedankt voor de afgelopen 10 en nog veel inspiratie voor de volgende jaren!
Stijn & Toni
Ik loop een beetje achter in blogland, daarom deze wat late reactie.
Gefeliciteerd met deze mijlpaal, en met zoveel belangstelling, ongelooflijk!
Ik ben een trouwe bezoeker, mede door jullie ben ik zelf ook aan het bloggen begonnen. Nog lang niet zoveel bezoekers, maar de lol is er niet minder om.
Ga maar lekker zo door, mooie verhalen en heerlijke gerechten!!
Dag Ellen en Paul,
Ook ik ben wat verlaat met mijn daarom niet minder welgemeende felicitaties met het behalen van deze mijlpaal. La vie, c’est la mer….. De golfbewegingen hebben mij en Mijn Lief de afgelopen 3 jaar aardig meegesleept naar diepe dalen en zwaar weer. Ik heb moet knokken voor mijn gezondheid, maar heb die, zij het met een ander, ietwat gehavend en anders functionerend lijf, weer terug gewonnen.
De draad weer opgepakt, de blik op vooruit, staan we weer volop in het leven en kunnen weer volop genieten van de geneugtes des levens.
En wordt het raadplegen van jullie culinair proza weer een vast onderdeel van de dagelijkse gang van zaken. Ga zo voort, koester de herinnering aan gisteren, geniet van de dag van vandaag en verheug je op de dag die komen gaat.
Ad fundum!
Peter
Dank voor de felicitaties P! Blij weer iets van je te horen, ook zijn we blij te lezen dat het je beter gaat! Soms moet een mens door een diep dal, klimmen en vechten om er weer uit te komen. Alle respect dat je de draad weer opgepakt hebt en met goede voornemens vooruitkijkt! Ik ben er van overtuigd dat dat altijd de goede instelling is op het pad naar genezing. Veel sterkte daarbij en geniet van de mooie en lekkere dingen, dat helpt! We hopen nog veel van je te lezen!