30-06-2014. De etappe ging van Logoso naar Finisterre, 30 kilometer.
Bewerking van het laatste stukje van Ans…
Ans schrijft (min of meer):
Voor de laatste keer werden we om 06.00 uur gewekt door het alarm van de wekker. Veel van de dagelijkse dingen van de afgelopen drie maanden doen we vandaag voor het laatst. Het geeft een dubbel gevoel, maar uiteindelijk zijn we heel tevreden.
Evenals de laatste twee dagen hebben we ook deze dag heerlijk gewandeld. De route trekt door een heerlijke vriendelijke omgeving en het is rustig op de Camino. Het landschap verandert weer; de dennenbomen zijn lager, het is rotsachtiger en we komen minder dorpjes tegen. We lopen de hele dag door open natuur. Op enig moment menen we de zee te zien…
Er staat een man aan het pad, onder een zeil want het regent een beetje. Hij verkoopt koffie, thee en snuisterijen. Het is een welkome ontmoeting, want na enige uren wandelen zijn we toe aan een verversing. Met elke kilometer neemt de behoefte aan sterke koffie substantieel toe. En nee zegt de man, dat wat jullie menen te zien is niet de zee…
We hebben dus nog een aantal uren te gaan. Onderweg proberen we overal om verbinding te krijgen met het thuisfront, maar er is nergens een WIFI.
Om 04.00 uur lopen we moe maar voldaan Finisterre binnen. We halen gelijk maar ons diploma op, want ja, ook de Korte Camino van Santiago naar Finisterre lopen wordt beloond met een officieel document.
We duiken een café in en onder het genot van een glas Overwinningsbier keuvelen we na over die lange, lange tocht. Als snel gaat het gekeuvel over in een emotionele bespiegeling over drie enerverende en geweldige maanden. En eindelijk kan er gejankt worden…
En nog is de tocht niet over. De laatste drie kilometer van het plaatsje Finisterre naar het puntje van het Einde van de Wereld moeten nog geslecht worden. Op naar kilometerpaal NUL.
Broer Theo komt ons te gemoed, hij loopt de laatste drie kilometers mee. Het begint te miezeren, maar niets kan nu de pret nog drukken. Dan, op de plaats van de eindbestemming, staat Marianne ons op te wachten met Champagne. En alles voelt geweldig…
De rugzakken liggen al in het bagagevak van de camper. Het voelt heel vreemd aan om de laatste kilometers te hebben gelopen. Het is volbracht, maar écht beseffen doen we het nog niet.
We zien je binnenkort lezer, onze thuisreis neemt een aanvang…
Groet en liefs, JAns Lopez.
Geweldig Ans en Jan, hartelijk gefeliciteerd bij het volbrengen van deze zware, maar boeiende wandeltocht naar het einde van de wereld.
Een goede terugreis en tot ziens,
Wim Poels
Eerlijk is eerlijk:
Ik pink ook een traan weg
Jan en Ans,
Petje af voor deze geweldige wandelprestatie. Nu lekker nagenieten van alles wat je onderweg hebt meegemaakt.
GEWELDIG genoten van alle reisverslagen!! Heel mooi gedaan Paul en Ellen! Complimenten! Overal waar ik in Gemert kwam waren mensen blij dat ze het avontuur van ons pap en Ans via deze mooie verhalen een beetje konden volgen… super mooi gedaan! Vast en zeker tot morgen bij het onthaal!
Petje af voor jullie beide! Ik kan me voorstellen dat er wat gejankt is! 😉 En het besef komt vanzelf.. elke km naar huis een beetje meer. Geniet van de diplomas!
Proficiat stoere wandelaars! You did it! En nu lekker uitrusten. Met iets lekkers in het glas en op het bord.
Ik heb vanaf het begin af aan de verslagen gelezen.
Zelfs voor mij is het vreemd dat het nu ineens dan toch klaar is!
Grappig hoe dat werkt, ik ken hen niet en leef toch zo met ze mee.
Komt mede doordat jullie het zo levendig verwoorden (inclusief achtergrond en historie)!
Alle respect voor deze twee mensen, dat ze dit toch maar even (nouja, even…) gedaan hebben!
Groeten uit Groningen,
Hanna
beste paul, wij kennen jou niet persoonlijk, maar na zo’n ruim 90 dagen van verslag hebben we je natuurlijk wel leren kennen. SUPER hoe je ons hebt laten genieten van de camino van JAns Lopez van Gemert naar Fisterra. dag voor dag, elke dag weer. zo konden we de belevenissen van JAns op de voet volgen. en elke dag aan het begin van de avond even klikken of er al weer een nieuw verhaal was, ……………nee nog niet……een uur later weer kijken, ja!………. en wat heb je ons veel over de geschiedenis van de plaatsen en streken die JAns gepasseerd zijn verteld. heel interessant! voor ons gaf het nog veel aanvullende informatie rondom de tocht die wij zelf in 2011 hebben mogen lopen.
nogmaals VEEL DANK voor al je mooie verhalen!!! dat wordt afkicken geblazen…..
veel groeten van f en f
Wat jammer dat het nu echt afgelopen is. Ik vond het zo leuk om elke dag te lezen. Ik heb heel veel bewondering voor jullie prestatie.
Dank je wel allemaal voor het leesplezier en de achtergrond informatie.
Wat wordt de volgende tocht? Kan me voorstellen dat het verslavend is.
Wat hebben wij genoten van je mooie verhalen, Paul. Het was echt iets om iedere dag naar uit te kijken.
En Ans en Jan, bewonderenswaardig wat jullie hebben gedaan, geweldig!
Geacht ministerie,
Wat heb ik gesmuld van de trip naar Santiago! En wat een geweldige prestatie, petje af!
Gelukkig geen gebruik hoeven te maken van de verzekering
SKON, BUITENGEWOON GOED.
Hallo Ans, hallo Jan,
im letzten Jahr hatte ich das Glück, einen Teil des Weges in Frankreich mit Euch zu gehen. Wenn ich mich richtig erinnere, haben wir uns kurz hinter Limoges getroffen. Vor Perigieuex habe ich Euch dann verlassen – im Gras liegend und die Sonne genießend. Zum eigentlich verabredeten Abschied an der Kathedrale von Perigieuex sind wir dann nicht mehr gekommen, weil mein Zug zurück fuhr.
Zu allem Überfluss habe ich dann auch noch die e-mail-Adresse von Ans verloren, und so bin ich heute – nach langem Suchen – auf diese Homepage gestoßen. Tatsächlich habe ich auf der Homepage dann auch ein paar Fotos vom mir, Peter aus Hamburg und Carlos aus Porto gefunden
Alle Achtung, Ihr habt wirklich durchgehalten und könnt hoffentlich von den Erfahrungen lange zehren.
Für mich, der den Camino de Santiago als Zeitgründen nur in vielen Jahresetappen gehe, wird es nun am 30.04.2015 weitergehen ab Perigieuex.
Ich grüße Euch aus dem schönen Ahrtal
Euer (temporärer) Mitpilger
Gregor