De lange weg naar Santiago de Compostella, intermezzo met nagezonden foto’s en een filmpje voor Ans…

IMG-20140610-WA0002
Geen nieuws is goed nieuws, ik verzin het waar U bijstaat…

De bovenstaande foto kreeg ik vorige week gezonden vanuit de dorre Spaanse vlakten. Hoe komen die dingen daar toch? vroeg Ans zich erbij af…

Ach, het is een begrijpelijke vraag, ieder van ons stelt hem wel eens. Bij allerhande rommel in het landschap, maar toch vooral bij schoenen, hangend in bomen of elektriciteitsdraden. En bij schoenen in de goot van ons straatje. Hoe komen die dingen in godsnaam daar?

De Amerikaanse cultregisseur Spike Jonze kreeg zijn naamsbekendheid met zijn lange speelfilms (o.a. Being John Malkovitsch). Veel minder bekend werden zijn korte films, terwijl juist Jonze bij uitstek een verhaal kan vertellen in een paar minuten.

Ook Jonze dacht na over de afgedankte en rondslingerende schoenen. Hij maakte er een korte film over waarin hij een mogelijke oplossing aandraagt voor het raadsel; klik op How They Get There

Nieuwe berichten zijn er niet, maar wel ontving ik een aantal foto’s, materiaal van eerder deze week. Enfin, dan heb je toch wát te kijken lezer….

IMG-20140614-WA0005

Bij de fotoreeks zitten weer een aantal prachtige Jacobsschelpen. Deze hier valt in de categorie Kan mijn nichtje van vier ook! Ontroerend hè…

IMG-20140614-WA0002

Herinner je je die ontmoeting met Bas uit Helmond nog? Dit is ‘m, samen met zijn (Spaanse?) vriendin Suzanne en een pelgrim. Ken je hem van thuis, (Bas bedoel ik, niet die pelgrim), het zou zomaar mogelijk zijn…

 IMG-20140614-WA0003

En dat vrouwtje in het café, de wandelaars noemden haar consequent Dientje… Dat wijfje maakte het niks uit, ze had al zoveel rare gasten bediend…

IMG-20140614-WA0000

En dan die snoeperijen in de vroege avond: die Cicena ligt hier op het bordje links. Daarbij schijfjes Chorizo in het midden en schijfjes gedroogd buikspek rechtsonder. Rechtsboven zie je ander varkensvlees, waarschijnlijk gekookt en eroverheen gedrapeerd stukjes kaas, waarschijnlijk Macheta. Ach lezer, daar teken je toch voor…

Zegt Ans: Iberico ham en Cenina ham, als commentaar bij de foto. Ze laat me geen andere mogelijkheid dan maar weer eens te frikken. (Frikken, voor de jonge lezertjes, is zoiets als je mening etaleren in de vaste vooronderstelling dat je gelijkt hebt en ook vinden dat de lezer dat moet vinden.)
IMG-20140614-WA0001

Die hammen die daar hangen zijn uniek in hun soort. Het zijn de hammen van het Ibericozwijn, herkenbaar aan het zwarte hoefje. Cicena mag dan volgens jullie Helmondse connectie van rund, schaap, paard, kameel of geit gemaakt worden, naar mijn bescheiden menig is het gedroogd rundsvlees, zeker de lekkernij die jullie in León aten… Met zekerheid was het geen ham, ham komt van varkens…

© paul

Klik bij Catagories (in de rechter kolom), of onder dit artikel op reis naar Santiago voor alle artikelen. En voor het overzichtskaartje van Sas: klik op de link hieronder.<iframe src=”https://mapsengine.google.com/map/embed?mid=zdjs6EO5tq8A.klZPafK3sUQo” width=”640″ height=”480″></iframe>

 

4 thoughts on “De lange weg naar Santiago de Compostella, intermezzo met nagezonden foto’s en een filmpje voor Ans…

  1. Hoi Paul en Ellen,

    Complimenten, wat een leuk verslag maken jullie van de reis van Ans en Jan!! Met veel plezier open ik jullie site en ben steeds benieuwd naar de volgende samenvatting! Naast grote duimen om verhalen uit te zuigen hebben jullie ook veel kennis over omgeving, cultuur en lokaal eten!
    Het is bijna jammer voor de verhalen als ze straks in Santiago arriveren, maar wij zijn ook blij om onze Ans weer in het echt te zien en haar verhaal te horen!
    Paul en Ellen heel erg bedankt dat we mee mogen genieten!

    Groetjes, Martien en Ria uit Langenboom

  2. Hoi Paul,

    Prachtig de verhalen wat betreft de lange weg naar Santiago van Ans en Jan.
    Continue genieten!!

    Groetjes Theo & Henny

  3. Jan en Ans

    De steen die je van thuis meenam, kun je bijna kwijt bij het kruis op Rabanal
    Weer een last minder.
    Nog even doorbijten: het natte Gallicie komt er aan.
    De laatste bult (Cebreiro).
    Neem het er nog maar goed van, want binnenkort is het voorbij.
    Volg het advies van Paul op: smikkel van de zwarte pootjes, de pata negra.
    En van al die andere lekkere dingen, waarmee jullie ons de ogen uitsteken.

    Martien

  4. Geniet van jullie recepten en verslag van reis Ans+Jan naar Compostella, waarvoor veel dank.
    Alleen: wat heb je het nou over ” dat vrouwtje” en “dat wijfje”, ( so wie so al ernstig denigrerend taalgebruik!), maar dan ook nog bij iemand die er volgens mij mooi en goedgekapt uitziet . Afijn, smaken verschillen, ik vind Ellen er meer uitzien als een -valselijk en te oud geblondeerd – “vrouwtje/wijfje” dan de dame op de foto, en jou, Paul meer als een oude man. Over het – nogal vroegoude en weinig
    charmante – uiterlijk van Ans en Jan zou ik ook iets kunnen opmerken, maar dat gaan we toch niet doen, volkomen onbelangrijk in het licht van hun fantastische pelgrimsreis. Mij maakt dat allemaal niks uit, gaat me om de inhoud, en die is bij jullie geweldig, zoals ook bij Ans en Jan, en daar geniet ik van. Alleen, doe nou alsjeblieft niet van die goedkope, denigrerende opmerkingen naar foto’s van jullie onbekende anderen toe, da’s toch echt te goedkoop! “Vrouwtje”, en “wijfje”, hou toch op, manneke met je dikke handjes en dat aanmatigende “ach lezers…”
    Jammer, en jullie hebben het niet nodig, want jullie inhoud is veel beter dan wat je hiermee uitstraalt en suggereert… en waarmee je hier aan afdoet.

    Groet, en geniet, Els

Leave a Reply to Ria Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *