Ik kom nog even terug op dat truffelgedoe. Ellen beschreef de teleurstelling over die maaltijd.
Kijk lezer, ik ben niet gek. Ik realiseer me heel goed dat ik niet op de eerste rij kan zitten zonder ervoor te betalen. Maar toen ik het potje aanschafte bij de super-om-de- hoek heb ik wél goed het etiket gelezen. En het staat er écht: Italiaanse Zomertruffels, Truffe Italien D’été, Tuber Aestivum Vitt. Dat staat er! En verder inhoud: tien gram.
De inhoud heeft weinig van doen met de zwarte Perigord truffel, of de Witte van Alba, dat weet ik heel goed, maar die zomertruffel dient voor de wat kleinere beurs als redelijk alternatief. En ik heb al eerder zomertruffels gegeten, geschaafd over mijn pasta. Ook verwerkte ik de zomertruffel in mijn Paté. En altijd met redelijk tot goed resultaat.
Het ging al fout bij het openen van het potje. We roken niets. Dan maar schaven, dacht ik. Maar ook nu geen zweempje van het truffelaroma. Ook het proeven van een plakje leverde nauwelijks enige sensatie op. Wat een deceptie!
Nu kan ik me gaan beklagen bij AH, of en bericht schrijven naar de importeur, maar dat ga ik niet doen. Ze bekijken het maar.
Ik volg het advies van Ellen op: die Witte zal ik ooit nog in Alba eten, en die Zwarte in de Perigord of in een van de andere truffelstreken in Frankrijk. En de zomertruffel laat ik voorlopig de zomertruffel. (Hoewel ik toch ooit prima truffelboter heb gehad die behandeld was met zomertruffel, het kan dus kennelijk wel…)
Ik doe verder zoals ik dat altijd al deed, ik gebruik edele truffelolie en getruffeerde boter. Dat heeft me nog nooit teleur gesteld. (Kijk bij de aanschaf uit. Truffelolie van € 2,- is geen truffelolie, het is een potje industrie-chemie. Hetzelfde geld voor de boter.)
De truffelolie van de foto hierboven bijvoorbeeld kostte een klein vermogen, hoeveel precies weet ik niet meer. Maar we gebruikten de olie onder anderen om een klein pastagerecht op smaak te brengen, als tussengerecht bij een kerstdiner. We waren met twintig personen, en toen iedereen voorzien was van een schoteltje spaghetti was het flesje nog niet half leeg. De hele ruimte geurde naar truffel.
Hetzelfde geldt voor goede truffelboter. Een paar vlokjes van de boter door je aardappelpuree gemengd en je weet niet wat je proeft. De hele schotel krijgt de aardse geur mee van de paddenstoelen.
© paul
