Het plaatje heeft een hoog jaren-vijftig gehalte. Dat komt door die kleur van vergeeld hout-houdend papier en door die warme, maar surreële tinten van de foto. Het roept bij mij associaties op met de verpakkingsdoosjes van Dinky Toys. Een hoog Sowjet-gehalte heeft het, zou je ook kunnen zeggen. Nadere beschouwing leert dat het plaatje niet zo oud kan zijn, daarvoor is die autobus op de voorgrond te modern.

Laat ik je uit de droom helpen, lezer. Wat je ziet is een plak witte chocolade met opdruk van één van de bussen van het VDL-concern. (Ik geloof dat het hun Axial is.) De chocolade werd weggeschonken tijdens een open dag, ergens vorige week. De juiste toedracht weet ik niet, want ik was niet thuis toen Marleen de plak kwam brengen, en ik heb haar daarna niet meer gezien…

De plak is in werkelijkheid net zo groot als de afmeting van deze foto. Met chocolade heeft het eigenlijk niks van doen, maar dat geldt voor alle witte “chocolade”. Die wordt namelijk gemaakt van cacaoboter, melk, suiker en vanille. Er komt geen echte cacao aan te pas. Maar als de cacaoboter en de vanille van goede kwaliteit zijn, dan heb je toch iets lekkers. En deze wás lekker.

Blijft de vraag wat je met zo’n plak moet. Inlijsten misschien? Wij losten het als volgt op:

© paul