Sinds gisteren maakt het beest deel uit van ons gezinnetje. Ik had je een uitgebreide inleiding willen vertellen aangaande dit hoofdstuk in de geschiedenis van het Ministerie. Ik ben echter te moe, te laat, het is te warm…
Dat-ie z’n kop verstopt achter een paaltje zou typisch moeten zijn voor zijn doen en laten, werd ons verteld. Niets is minder waar.
Het beest is sociaal, nieuwsgierig, onderzoekend, lief en aanhankelijk. En het staat open voor contact met elke bezoeker van het Ministerie. Er is een klein probleem. Zindelijkheid heet dat…
Enfin, morgen meer…
Paul
Gefeliciteerd, Ook wij hebben het niet lang kunnen uithouden zonder hond.Eentje met rugzakje en boxen ook met de zindelijkheid. Maar we houden moet.
Succes.
Blijven oefenen komt wel goed.
@ mattthijs; Jaros heeft ook een rugzakje, maar toe nu toe valt het reuze mee. Verder is het een kwestie van volhouden, komt goed!