Maandagavond luidden Ellen en ik de vacantie in. Niet de mijne, die van
Ellen. We aten uitstekende raviolie met spinazie en gorgonzola bij de
plaatselijke Italiaan. Daarna sjouwden we van het ene naar het andere rookvrije
horecaf-etablissement. Overal hetzelfde geklaag van de notoire rokers. We
vermaakten ons uitstekend.

Dinsdag heb ik Ellen naar Luxemburg gebracht. Ze zal daar de komende week
doorbrengen met hond Max. Aan mij de taak om het log bij te houden. We hebben op
woensdag ochtend ruim boodschappen gedaan, want Ellen heeft geen vervoer en de
dichtsbijzijnde winkel licht toch gauw zo’n vijf kilometer verder. Gelukkig
heeft ze een vriezertje ter beschikking. Ik kocht voor thuis ook nog wat lekkere
dingen. Ik schrijf er de komende dagen wel over. Vroeg in de middag vertrok ik
uit Luxemburg en sukkelde op mijn dooie gemak naar Nederland.

Misschien moet ik de komende dagen gebruik maken van wat oudere foto’s, want
het Kind heeft mijn camera nog in gebruik en het valt maar te bezien wanneer ik
er weer over kan beschikken.

De afbeeldingen van vandaag tonen het interieur van ons stulpje en het
uitzicht dat wij van daaruit hebben. Het onderkomen mag dan oud zijn en de
nodige sleet vertonen, het uitzicht is onbetaalbaar…

© paul