Ellens verjaardag stond dit jaar nog meer in het teken van eten en drinken dan andere jaren. Voor haar gasten maakte ze een Vlaamse stoofpot. Erbij Dutchmans-coleslaw en goed Turks brood. Druiven en meloen toe. Dat alles besproeid met rode wijn uit Calabrië en witte uit de Loirestreek, port uit Porto en bier uit Lieshout en Jupille.
De cadeaux voor de jarige waren van botanische, literaire en culinaire aard. Dat is elk jaar zo. Beslist geen zwaktebod van de gulle gevers, men weet waarmee men de jarige kan plezieren. Een keur aan wijnen, eeuwenoude spiritualiën, saffraan uit de Mediterranee, een imago van de inmiddels slachtrijpe kalkoen, wereldliteratuur in vier banden, een najaarsbouquet uit de Handelse pluktuin. Tsja…
Neel is al jaren onze steun en toeverlaat, daar waar het gaat over het verbeelden van bijzondere gebeurtenissen in onze kring. De menukaarten voor onze Kerstdiners, de geboorte van een mensje, het jubileum van de veertig-, vijftig- of zestigjarigen. Neel levert een kaart. (Het is haar vak, ze kan het goed, ze doet het graag…)
Voor Ellens verjaardag schaften Neel en Evert een Ardens worstje aan. In Bastogne (Bastenaken). Onvervalst Ardens wildzwijnvlees. De mevrouw op de foto maakt de worsten zelf, en ze is er trots op. Ze hebben de vorm van een varkentje, die worstjes; een zwijntje. Neel vroeg de worstmevrouw of ze wilde poseren, en natuurlijk wilde ze dat. (Neel fotografeerde al eerder alle frietkotten tussen Arlon en Bastenaken en vroeg de uitbaters te poseren voor hun bedoening. Ze deden allemaal mee. Het leverde een prachtige reportage op…)
Enfin…, die mevrouw van de worstjes; het Ministerie bezocht ook al eens haar bedoening. Wij kochten er toen bloedworstjes. Topkwaliteit! Dat worstje van Neel en Evert (and the kids) bewaren we nog even. Maar dat het uitzonderlijk is zul je op deze site kunnen lezen. Zoveel voorschot nemen we blind.
De foto; © Neel van Eupen
