Van koken kwam gisteren, ondanks goede voornemens, niets terrecht. Het zaterdagse bezoek kwam laat, Paul lag pas laat in bed ( hij werkt s’nachts) en kon dus ook pas laat opstaan. Dat gebeurt nogal eens op zaterdag. Gezellig bezoek is een goede reden om dan een snellle salade te maken. Een hele maaltijd overslaan doen we nooit, en dit is een goed alternatief. Wat tonijn, ui, augurkjes, tomaat, sla, olijfjes, eitje erbij en een vers stokbroodje. Variaties genoeg te bedenken. Vandaag eten we dan maar wat voor gisteren gepland stond. Dan maak ik er voor deze Pinksterdag echt “zondags eten” van.
We hadden het er gisteren nog over; bestaat er nog echt “zondags eten”? Tegenwoordig eten we gewoon wat we lekker vinden. Vroeger, waren er gerechten die alleen op zon- en feestdagen gegeten werden. Aardbeien aten wij, in het seizoen, elke dag. Maar aardbeien met slagroom, dat was voor de zondagen. Zo ook een varkenshaasje, of garnalen, of champignons. Bij ons thuis werd zaterdag kippensoep gemaakt, en zondag aten we kippenragout met champignons bij de lunch, of zelfgemaakte kippenkroketjes. Anderen herinneren zich het zondagse gestoofde rundvlees, ‘draadjesvlees’, en schuimgebak voor feestelijke gelegenheden. Het is vandaag Pinksteren, de minst speciale van alle feestdagen voor mijn gevoel. Het is ook de geboortedag van mijn vader. Hij is helaas al jaren geleden overleden, maar zo’n geboortedag is voor mij altijd een reden om nog eens wat herinneringen op te halen. Natuurlijk zijn herinneringen altijd zeer getekend en beinvloed door allerlei omstandigheden. Zo denk ik dat het altijd Pinksteren was als mijn vader jarig was. En het was altijd heel mooi weer, we zaten in de tuin met veel gasten, en we aten altijd zelfgemaakte aardbeientaart. Waarschijnlijk zijn de gasten en die taart echt juist. De rest is “Verdichtung”. Niettemin mooie herinneringen!
Werd er bij jou thuis ook “zondags gegeten”? Speciale familiegerechten?
