Het is vanavond bijzonder rustig op het Ministerie, “stilte voor de storm’ denk ik. Paul is met zijn hele team naar de bruiloft van een collega. De Keizer van Monera heeft het druk met het ophokken van zijn kippen en weer andere bezoekers zijn bezig met het maken van een carnavalspak. Ik heb vanavond sinds lange tijd helemaal alleen gegeten. Dat is ook wel eens prettig; alleen eten wat ík lekker vind. Muziek erbij die ik mooi vind, net zo hard als ik zelf wil. De restjes gewoon op mijn bord laten liggen. Ik at lamskarbonaadjes, gebakken aardappeltjes, een flink bord salade met alleen ruccola en artisjokkenharten, een paar olijven en veel knoflook. Een lekker glas wijn erbij. Toe espresso. Kaas wil ik straks pas, bij de televisie. Ga ik ook nog een verschrikkelijk programma kijken, ik weet nog niet wat. Ik kijk zo weinig dat ik meestal al genoeg heb aan de nieuwe reclames. Echt alleen eten was het natuurlijk niet. Wij hebben hond Max. Ik weet het wel, slecht opgevoed. Hij mag niet bedelen aan tafel en doet dat ook bijna niet. Hij steekt zijn kop onder de tafel en denkt dan dat we hem niet meer zien. Als Paul niet thuis is veroorlooft hij zich wat meer vrijheden. Ach, dat ik gun beest ook iets lekkers! Nu nog een rondje om kerk en kasteel en dan ga ik lekker stom voor de tv hangen.
