We blijven definitief in Luxemburg gedurende deze vakantie, dat hadden we al besloten. En dat is maar goed ook. Jan en Ans komen een paar dagen logeren, ze reizen morgen af. En in het weekend verwachten we Evert en Neel met de Kids.
Vandaag hielden wij ons bezig met wijnen. Oktober is op veel plaatsen in Luxemburg de maand waarin men zijn wijnvoorraad voor het komend jaar op orde brengt. En de handel speelt daar handig en in veel gevallen ook genereus op in. Werkelijk prachtige aanbiedingen kun je vinden.
Wij hadden onze keuze al voor het weekend gemaakt na wat proeven en serieus bladeren in catalogie. Het is eigenlijk alleen nog een kwestie van die wijn ophalen en afrekenen. Heel erg verrasssend zal het resultaaat niet zijn, wél goed. Ik schrijf er nog over…
Maar goed, ook vandaag dus hielden we ons bezig met wijnen. Vlak voor Stad Luxemburg opende men een nieuwe Cora supermarkt. We bezochten de winkel in de zomer al eens. Uitgelezen voedsel, uitgelezen wijnen. En duur! De supermarkt richt zich op de consument met het hogere bestedingspatroon. Je merkt het buiten al, op de parkeerplaats. Het is alles groot en duur wat je daar ziet staan.
We hebben er niet zo veel te zoeken, we doen onze inkopen op andere plaatsen. Behalve dan dat ene stukje vlees, die paar plakken geweldige ham, dat Franse kaasje. En ik mag graag even rommelen tussen de wijnen, zomaar, om te kijken.
Honderden meters wijnrek, in het vierkant opgesteld. En in het binnenste hart van dat bouwwerk is een afgeschemde ruimte. Daar liggen de échte schatten. En in dat hok staan dan weer drie kasten, met electronische sloten beveiligd. Daar lag die fles Chateau Petrus 2005 bijvoorbeeld. Zoals je ziet zijn ze erg genereus bij de Cora. Ze bieden hem aan voor twaalfhonderd euro. Per fles, wel te verstaan. En dat is dan nog goedkoop, je krijgt zomaar vierhonderd euro korting. Per fles, wel te verstaan.
Voorts ligt er een kist Bourgogne. Veertienduizend euro, maar dan hebben we het ook over twaalf flessen. En ook die kist is ooit duurder geweest. Een forse korting zit erop.
Enfin, ik drentel dan wat rond, probeer me een en ander voor te stellen, maar ik snap er geen biet van. Waar gáát dit over? Wie koopt dat en waarom zou iemand dat willen? Uiteindelijk zal vriend Hijn wel gelijk hebben. Het gaat om beleggen, om geld, zei hij me eens. Ik draai me om en ga verderop op zoek naar Kerstbier. Dat vindt Jan lekker, en ik ook…
© paul