Het was pestweer, een heel weekend regen, regen en nog meer regen. Als je niets hoeft te doen eigenlijk best lekker. Je kruipt op de bank met een mooi boek en wie doet je wat! Helaas moest ik wél van alles buiten de deur zodat ik vier keer drijfnat van de regen thuiskwam. Brrrr…, dat vraagt om troostrijk eten. Een pannetje op het vuur dat langzaam heerlijke geuren begint te verspreiden…

Gelukkig had ik een Kemper hoen gekocht. (Hier in onze buurt te koop bij de Sligro en een poelier in Uden.) Een voortreffelijke kip van goede komaf. Je kunt haar grillen, bakken, stoven, het maakt niet uit. Ik wilde wel eens iets nieuws met deze kip en zocht wat rond op de diverse weblogs. Bij Klary Koopmans trof ik een recept voor kip met nootmuskaat; “Een oefening in zelfbeheersing” staat er boven haar artikel. Zelfbeheersing om niet hele lijsten ingrediënten te gebruiken.

Klary deed inspiratie op bij het weblog van Jules Clancy, the Stone soup. Een weblog over ‘Minimalist Home Cooking’. Jules Clancy zegt dat de meeste gerechten gewoon lekkerder smaken als je het simpel houd. Zij gebruikt, peper en zout niet meegerekend, in de meeste gerechten slechts vijf ingrediënten en dat zijn dan vaak ook nog gerechten die in een minuut of tien op tafel staan. Een inspiratiebron, beslist de moeite waard om zo af en toe eens door te lezen!

Ook het recept voor deze boterkip is simpel, heel simpel. En ook ik had de neiging om er toch maar wat aan toe te voegen; wat salie, witte wijn, een uitje (ik maak zelden een stoofpotje zonder ui). Ik besloot nu eens gewoon te doen wat er in het recept stond, er niets bij te verzinnen en af te wachten.

En het was de moeite waard; de licht gebruinde boter in combinatie met de versgeraspte nootmuskaat vulde de keuken met een heerlijke geur, de smaak was voortreffelijk, een uitstekend troostrijk gerecht voor regenachtige dagen!

Ik ga hier het recept niet kopiëren, lees het gewoon zelf bij Klary Koopmans!

© ellen.