Vorige week belde collega Herman. Herman is een duizendpoot. Iemand die, in tegenstelling tot ondergetekende, zijn tijd effectief over de dag (en nacht) weet te verdelen en zo tot de meest uiteenlopende dingen komt. En zijn projecten brengt hij doorgaans, schijnbaar moeiteloos, tot een goed einde. Herman houdt zich bezig met heemkunde, doet bronnenonderzoek en publiceert. Hij doet aan ontwikkelingswerk, houdt er daarnaast een paar bijenvolken op na en slingert zijn eigen honing. Hij voorziet zich van zelfgebrandde spiritualiën, werkt volle weken voor zijn baas en houdt dan nog tijd over voor zijn gezin. Ik ben al uitgeput na het uittikken van zo’n opsomming…
Enfin, Herman belde me met de mededeling dat hij de enige échte Helmondse appel ging oogsten. Er zat een stevige vorstperiode aan te komen en die vruchten moesten van de boom. We hadden het er al eens eerder over gehad, over die Helmondse appel, Binders Soet was zijn naam. Hij werd ontwikkeld op de Abdij van Binderen te Helmond in lang vervlogen tijden. Herman vroeg me of het Ministerie nog geïnteresseerd was. Nou, reken maar…
Er werd een doos appeltjes afgeleverd, en sindsdien prijken de vruchtjes bovenaan op het web-log. Ellen heeft er intussen mee gekookt, het wordt allemaal nog beschreven. Een bijzonder fotogeniek appeltje, dat is het. Zoals je ziet is het a-symetrisch van bouw, ‘n skìf eppelke (een scheef appeltje). Deels heeft het een rood velletje, deels is het appelgroen. De huid is een beetje vettig zodat je het vruchtje prachtig kunt opwrijven. Het glanst dan als een oordeel. Het formaat van de vruchten is aan de kleine kant.
De Helmondse stadscolumnist Jan Traverse schreef afgelopen week in het Eindhovens Dagblad een “vluggertje” over de appel. Een beetje lollig bedoeld noemde hij de appel melig. Hij vergiste zich echter. Melig was zijn eigen pennevrucht.
De appel smaakt ronduit zoet. Het vlees is rul en dat geeft een ander mondgevoel dan dat waaraan een modern columnist gewend is. Maar met “melig” heeft het niets van doen…
Herman deed archiefonderzoek en veldwerk aan de Binders Soet. Hij stuurt me zijn aantekeningen. En ik ga dan kijken of ik die tot een leesbaar artikel kan omvormen ten behoeve dit web-log.
© paul