Frankrijk is een wijnland. Klinkt dat als een cliché, het is ook een voldongen feit. Nauwelijks bekend is Frankrijk als bierland. Test je omgeving op kennis omtrent Franse bieren en men komt niet verder dan Kronenbourg. Een enkeling weet er dan nog Kanterbräu uit te persen, en dat is het dan wel.

De voornoemde brouwerijen komen uit de Elzas, zij leveren de bulk van het Franse bier, voornamelijk Pilsner, en dat doen ze zeker niet slecht. Maar er is zo veel meer te proeven en ontdekken. Werkelijk waar, er bestaan een paar honderd brouwerijen in Frankrijk. De meesten zijn klein en produceren voor een lokale of regionale markt, slecht een enkeling zoekt afzet in het buitenland. Te oordelen naar wat ik zelf heb geproefd en geprobeerd in voorgaande jaren is de kwaliteit van het gebodene vrijwel altijd van nivo, vaak zelfs hoog nivo. En dat is dan ook waar al die kleine brouwers zich mee bezig houden, traditioneel gebrouwen kwaliteitsbieren. Het bier is nagenoeg altijd van hoge gisting en het valt op dat de meeste brouwerijen een fors assortiment voeren.

Afgelopen zondagmiddag begaf ik me met 3 grote flessen bier (70 cl) naar vriend Jan. Ellen zat thuis te spelen met het web-log (en vermaakte later op de dag een stel binnenwaaiende gasten met haar kaasbroodjes en de inhoud van onze wijnkelder) en Ans was met de Kids naar het Cirque du Soleil in de Grote Stad. Alle tijd dus om rustig te proeven. We dronken drie verschillende bieren, twee uit Frans Vlaanderen en één uit Bourgogne. Zowel Jan als ik drinken Speciale Bieren nooit zo koud als aangegeven door de brouwerij, dat vinden we zonde van de smaak.

Thomas Becket van La Brasserie des Champs uit Saint Martin du Tetre (Bourgogne). Traditioneel gebrouwen, hoge gisting, 6,5%, amberkleurig. Mooie volle, wat moutige smaak. Vriendelijk bitter en niet zoet, misschien te zeggen discreet zoet (ze verwerken honing bij het brouwproces). Zachte, maar lange afdronk. Veruit het mooiste bier van de drie. Depot op de fles. Wat zou het mooi zijn om een paar flessen op te leggen en, laten we zeggen, over een jaar of twee bij een knapperend haardvuur enzoverder, enzovoorts…

3 Monts van Brasserie de Saint Sylvestre uit St. Sylvestre in Frans Vlaanderen. Traditioneel gebrouwen, hoge gisting, 8,5%, blond. Zeer uitgesproken van smaak. Vol, middelbitter, geen zoet. De smaaktoevoeging hielden we op koreander, de brouwerij zegt er niets over. Forse afdronk. Heel bijzonder.

La Goudale van Les Brasseurs de Gayant uit Douai. Traditioneel gebrouwen, hoge gisting, 7,2%, blond. Mooi hoppig (Belgische hop uit Poperingen!), voor de rest wat gewoontjes, te vergelijken met een gemiddeld hoge gistings blond uit België. (Zouden we niet eerst de twee bovenstaande grootheden hebben geproefd dan was onze waardering voor dit bier waarschijnlijk hoger uitgevallen.)

Goed bier, goed gesprek. Hoe genoeglijk kan een zondagmiddag zijn.

© paul