Ik ben afgelopen week Ellen gaan opzoeken op haar Luxemburgse stek. Zat ze, toen ik haar de week daarvoor verliet, moederziel alleen. Nou ja, twee honden hielden haar gezelschap.

Nu evenwel trof ik er een meute volk. Het Kind en Andy, Eupotours op volle sterkte (vijf stuks), Hijn en Ans en geheel uit het niets was daar ook nog eens Peer. Drukte alom, feest voor iedereen. Logisch gevolg: een goed gevulde tafel voor twaalf personen. We aten elke avond samen in de buitenlucht, je zult er nog wel over lezen.

Er is geen Luxemburger te vinden die tijdens de zomermaanden niet een paar openbare feesten bezoekt. En ook óns hele gezelschap bezocht een Zomerfeest en een Artisinale marché. Zo’n feest is ondenkbaar zonder de Schwenkbraten, de Grillanlage of de bak-en-braatplaat. De Luxemburger grillt… Naast de notoire Kottlets (varkensvlees van doorgaans prima kwaliteit en fijn gemarineerd) zijn Mettwurst en Thüringer favoriet.

Met die Thüringer is wat aan de hand. Sinds enige tijd mag Thüringer alleen Thüringer heten wanneer die uit het Duitse Bondsland Thüringen komt. En de Luxemburger maakte sinds jaar en dag zelf zijn Thüringer. Hij kan dat goed, en wil dat zo houden. Vandaar dat de Luxemburgse producenten van de worst naarstig op zoek zijn naar alternatieve namen. Allerhande fantasienamen doen de ronde, Grillinger lijkt het te gaan winnen.

En de doorsnee Luxenburger? Hij grilt gewoon zijn Thüringer. Of die nou Grilli, Festwurscht, Lëtzebuerger Grillwurscht of Grillinger heet…

© paul