Het ligt al weer even in de schappen van slijter en super. Het nieuwe
bokbier. Ik zal dit jaar niet al te veel zeuren over de slechte bieren, ik
beperk me voornamelijk tot de betere zaken. (Hoewel?…)

Gisteren dronk ik mijn eerste gals van het seizoen, bij vriend Jan. Bavaria
Hooghe Bock. Ik was niet ontevreden, maar mijn favoriet zal het nooit worden.
Wel interessant is het extra brouwsel dat Bavaria maakte, kennelijk om tegemoed
te komen aan de drinker met “klassieke” smaak. Ik tik het nog wel op de kop en
zal je er dan over schrijven.

Maar dan Grunn Bock. Het komt uit het hoge noorden, van de Groningse
Stadsbrouwerij. Van de brouwerij had ik al wel gehoord, ik had er nog nooit iets
van gedronken. Ik begrijp dat de brouwerij niet zelf produceert, maar dat laat
doen door brouwers in Duitsland en België. Wél naar eigen recept, met een eigen
keus aan hoogwardige grondstoffen.

Hun bokbier heet, zoals gezegd, Grunn Bock. Bier van de hoge gisting, dat nog
nagist op de fles. Je zou het nog tijden kunnen bewaren, het zal er nog beter op
worden. Het is een prachtig donker bier, bijna zwart, in het licht gehouden
flonkert het diep robijn rood. Een lichte fruitgeur, caramel en gist. De smaak
is vol, mooi bitter en weer caramel. Heel erg op de achtergrond een zoetje. De
afdronk is aangenaam bitter en extreem lang.

Goed bokbier, voor de échte liefhebber een aanrader. Ik kocht het bij de
plaatselijke slijter, de prijs weet ik niet meer.

© paul

Up-date 29-09-08: Ik liet vriend Jan het bier gisteren proeven, hij werd
lyrisch. “Het beste bokbier van de laatste drie jaren…” ‘Het is maar dat je
het weet.

© paul