17-04-2014. De etappe liep van Vézannes naar Saint-Cyr-les-Colons, ??? kilometer.
We zaten, zoals meestal, weer aan onze keukentafel met een stapel kaarten en een atlas, pen en papier, een IPad en een IPhone. (En een glas wijn en een borreltje…)
Waar zouden Ans en Jan deze dag op af stiefelen? Ik gokte op Chablis. Ellen evenwel was een andere mening toegedaan: pelgrims kiezen pragmatisch, die hebben helemaal geen tijd om jou culinaire hobby’s te bewandelen. Enfin, tot een weddenschap tussen mijn Wederhelft en ondergetekende kwam het niet, maar mijn hart sprong open toen dan een berichtje van Ans en Jan binnenkwam. Weliswaar was Chablis niet het einddoel van deze dag, daarvoor hadden de wandelaars de dag ervoor té veel kilometers gemaakt. Ze waren uiteindelijk té dicht in de buurt van Chablis beland, en de gewonnen kilometers en tijd niet benutten zou zonde zijn. Maar goed, ze trokken door Chablis en maakten er een afstap. En ze dronken er een Wereldwijn. Misschien wel de beste wijn die ze op hun Lange Tocht zouden tegenkomen. Over die Chabliswijn kom ik nog te vertellen, er kan niet genoeg over gezegd worden. Later lezer, later…
Het ontbijt werd gebruikt op het logeeradres in Vézannes om vervolgens rond 07.30 uur het Pelgrimspad weer op te zoeken. De tocht ging langs wijngaarden, druivenstokken, wijngaarden en druivenstokken… En was toch niet saai, Ans en Jan genoten van het landschap.
Omdat de wandelaars Chablis al ruim voor het middaguur bereikten, was er tijd om het stadje te verkennen. Een mooi oud Bourgondisch stadje. En al wonen er maar een goede 2000 mensen, het was toch een Wereldwijnstad. Het centrum van het plaatsje zat volgepakt met wijncoöperaties, handelshuizen en kleine neringdoenden in de wijnbranche. En overal vloeide zachtgeel goud…
Om het wat aardser te houden: de Tourist Information had er Wifi, ook welkom! Verder waren er mogelijkheden te over om leeftocht aan te schaffen (brood, groente, conserven) en op het gemak een kop koffie te drinken op een terras.
Na het verlaten van het stadje kwamen de reizigers al snel op een zwaarder gedeelte van het traject. Er moest fors worden geklommen, de temperatuur liep op, het werd heet en nergens was schaduw te bekennen. Toen er ten leste een grote solitaire boom in zicht kwam was het besluit dan ook snel gemaakt. Dit werd de rust- en picknickplaats voor het komend uur. De wandelaars sopten op hun gemak het verse brood in de makreel in tomaten-basilicumsaus. Kauwden eerbiedig op de zachte kaas en namen als beloning nog een toetje toe. (Een toetje? Ja, een toetje…) Lui liggend in de schaduw van die oude boom…
Om 16.00 uur kwamen de reizigers aan in Saint-Cyr-les-Colonnes. Het onderkomen voor de avond en de nacht bleek een ruimte te zijn waar 14 mensen konden worden ondergebracht. Nu verbleven er twee medepelgrims en twee dagloners die emplooi hadden gevonden in de wijnbouw. De dagloners bereidden een goed gevulde soep voor het gezelschap.
. 
Een van de dagloners vertelde dat hij 20 jaar geleden zijn Roemeense moedergrond had verlaten. Hij woonde sinds die tijd in Parijs en had nu een wijnbouwklus aangenomen voor de komende 2 weken.
En zo keuvelde het gezelschap de voornacht in. Met, wat dacht je, een goed glas Chablis…
© paul
Klik bij Catagories (in de rechter kolom), of onder dit artikel op reis naar Santiago voor alle artikelen. En voor het overzichtskaartje van Sas: klik op de link hieronder.
<iframe src=”https://mapsengine.google.com/map/embed?mid=zdjs6EO5tq8A.klZPafK3sUQo” width=”640″ height=”480″></iframe>
