We reisden hals-over-kop af naar Luxemburg, familie en vrienden in onwetendheid en vertwijfeling achterlatend. Het moest zo zijn…
Ons was het mooie weer beloofd, net zoals aan jullie. Enfin, je ziet het…
En dan heerste hier ook nog eens totale internetstilte, telefoonstilte, radiostilte (in het rijkste land van Europa!). Alleen Facebook werkte soms…
In het woud was het ook stil, dat dan weer wel. We zagen mammoeten, wolharige neushoorns en sabeltandtijgers. (IJstijd..) De Vlaamse gaai eiste onze voederplek op voor hem alleen en de kwikstaart onderzocht of hij (zij ?) het nest weer zou betrekken tussen onze twee daken.
Hond Max kroop vannacht stiekem tussen onze dekens; het werd heel krap in ons mini-bedje. Maar de hond had gelijk, de thermometer gaf min 6 aan. Enfin, wat zitten jullie thuis nou te mauwen over het weer?!
Intussen lijkt een en ander weer te functioneren (hoe zou je anders dit stukje kunnen lezen?). We gaan een hoop beschrijven, zoveel is zeker.
Maar eerst wordt er gegeten. Ellen maakt een risotto met Italiaanse kool.
IJs en weder dienende, tot straks lezer…
© paul
