Het is een goede gewoonte om ’s ochtends, na een nacht werken, nog even rustig in huis te zitten. Even ontspannen, de nacht overdenken, jezelf leeg maken om vervolgens goed te kunnen slapen. Daar hoort een glas witte wijn bij, soms rozé en een enkele keer een mooi glas bier. (Vreemd genoeg smaakt rode wijn me ’s morgens niet.) En een kleinigheid te eten.
Zaterdag kocht ik wat kazen in en het oog viel daarbij op een klein geitenkaasje uit Sancerrois. In het verleden had ik het al eens gekocht in het buitenland, en het verheugde me dat ik het nu vlak bij huis tegen kwam. Gisteren ochtend heb ik het op mijn dooie gemak op zitten peuzelen.
Het kaasje heet Crottin de Chavignol. Het is een geitenkaasje en het komt uit de omgeving van het dorp Chavignol in de Sancerrois (Loire-vallei, Frankrijk). Deze kaasjes worden daar al sinds de 16e eeuw geproduceerd. In de 19e eeuw was het in veel wijngebieden in Frankrijk kommer en kwel ten gevolge van een schimmel in de wijnstokken die hele wijngaarden uitroeide. Wél betekende het dat er op allerlei plaatsen grond vrij kwam om andere dingen te doen, zoals bij voorbeeld het fokken van geiten. En verder zorgde de nieuw aangelegde spoorlijn van Nevers naar Parijs dat er een enorme markt voor de kaasjes open ging.
Crottin de Chavignol is gezegend met een AOC keurmerk. Dat wil zeggen dat de kaas alleen zo mag heten wanneer hij traditioneel is bereid en de melk uit de omgeving van Chavignol komt. Mijn kaasje kwam van een wat grotere producent, de firma Triballat. Zij komen niet precies uit de streek, maar voldoen verder aan alle eisen, zodat de kaas wel degelijk de beschermde naam mag dragen
Zijn de kaasjes vers (na 48 uur) dan wegen ze ongeveer 140 gram.
Dan volgt de rijping, die kan 10 dagen tot 4 maanden belopen. De kaas verliest almaar vocht, en de smaak wordt scherper en geprononceerder.Mijn kaasje woog 60 gram en was in het voorlaatste stadium van rijping, Sec genaamd . Het smaakte notig, maar met de nodige scherpte en een beetje zout. Ik vind die scherpte juist zo lekker, maar ik weet dat een hoop mensen er van gruwen. Een Engelse kaasrecencente schreef: afschuwelijk scherp, zout en intimiderend van smaak. (Beetje overdreven lijkt me…) Hoe dan ook, houd je van pittige, wat scherpe kaas, probeer dan beslist eens deze Crottin de Chavignol.
Ik dronk er rozé bij. Dat ging, maar het was niet echt overtuigend. Eigenlijk zou je een mooie Sancerre moeten nemen, maar die hadden we even niet in huis.
Foto via Google.
© paul
