Nijmegen maakt zich op voor de Vierdaagse. Langs de route in het buitengebied
staan al weer de eerste oude bankstellen, zomaar in het landschap, geplaatst
door gis volk dat zich de komende dagen een goed en confortabel plaatsje wil
verschaffen. Het ziet er altijd weer wonderlijk uit.

Heumesoord biedt sinds jaar en dag onderkomen voor de militaire deelnemers.
Hemelsbreed is dat maar een paar honderd meter van de plek waar ik zit. Over
enkele uurtjes, zo rond vieren, wordt er reveille geblazen en na korte tijd
zullen de eerste wandelaars vertrekken. Ik hoor het rumoer duidelijk, ik heb
mijn raam open staan.

‘s Avonds wanneer ik naar mijn werk rijd kom ik tal van pendelbussen tegen.
Die brengen wandelaars naar de stad zodat ze aan de vooravond van hun
krachtsinspanning nog deel kunnen nemen aan de feesten in de binnenstad. De stad
raakt vol…

Afgezien van de geluiden in de vroege ochtend zal ik niet zo veel van de
Vierdaagse meekrijgen, ik dien overdag te slapen. En dat lukt wonderwel. Zo
versliep ik vandaag een mooie Tour-etappe. Hoewel ik er vanochtend al voor
negenen in lag werd ik pas om zes uur wakker, net op tijd om Ellen te bellen. Ze
was bezig kwarteltjes te braden.

Ik beperkte me tot een eenvoudige maaltijd. Roerei met zalm uit blik. Stevig
eten en het smaakte. En daar is, geloof ik, alles mee gezegd.

© paul