16-04-2014. De etappe liep van Eaux-Puiseaux via Flogny-la-Chapelle naar Vézannes, 32 kilometer.
We zaten tegenover elkaar aan de keukentafel, Ellen en ik. Er kwam plots een stroom van digitale berichtjes binnen, in willekeurige volgorde, de dagen vlogen door elkaar. We hebben er nog een aardig tijdje op zitten puzzelen voordat we alles in de juiste volgorde hadden. En of het nu helemaal klopt betwijfel ik. Maar dat hoor je over een paar maanden wel terug van Ans en Jan…
Een dag eerder moest er fors geklommen worden. Het ontlokte Jan de uitspraak: Santiago moet wel verrekkes hôg ligge… Maar deze dag glooide het landschap weer. Een afwisselende route ook, met koolzaadvelden, graslanden, gehuchtjes en bosgebied. Goede grond daar in Bougogne, maar wanneer het, zoals nu, een tijd niet regende werden de ongeplaveide paden, doortrokken met diepe karrensporen, zo hard als steen. Dat liep niet lekker…
Toch schoot het wel op met de tocht. Om 15.30 uur trokken Ans en Jan Flogny-la-Chapelle binnen. Alweer via een Burgemeester was slaapplaats geregeld. Er was een plaats besproken bij de lokale voetbalclub, de kleedkamer kon worden gebruikt. Een sober onderkomen, maar wél een dak boven het hoofd.
De Burgemeester bleek evenwel in geen velden of wegen te bekennen, het gemeentehuis was gesloten. Het plaatselijk winkelcentrumpje, waar normaal altijd wel iemand kon worden aangesproken, bood ook geen oplossing. Alles gesloten, woensdag was sluitingsdag voor de povere middenstand van Flogny-la-Chapelle.
Een Bar-Tabac had gelukkig z’n deuren niet op slot, daar kon worden gedronken en getelefoneerd. Ans en Jan probeerden een gite te bespreken in de nabije omgeving, want dat met die Burgemeester schoot niet op. Echter, alles in de buurt zat vol. Een van de stamgasten van de Tabac wist echter nog wel een logeerplaats . In Vézannes, een goede 12 kilometer verder.
En zo kon het gebeuren dat de pelgrims weer op pad gingen, het was 17.00 uur. Mondvoorraad werd ingeslagen bij de enige winkel die open was, een slager. Ze kochten er gevulde broodjes en een zak chips…
Het liep tegen 19.30 uur toen de reizigers aankwamen op hun nieuwe bestemming. Een mooie plek en minder vriendelijk volk. En dat in een dorpje dat sinds de Franse revolutie zijn inwonertal zag teruglopen van 245 naar 44 citoyens.
Enfin, een douche en een blikje pils, en een bed…
© paul
Klik bij Catagories (in de rechter kolom), of onder dit artikel op reis naar Santiago voor alle artikelen. En voor het overzichtskaartje van Sas: klik op de link hieronder.
<iframe src=”https://mapsengine.google.com/map/embed?mid=zdjs6EO5tq8A.klZPafK3sUQo” width=”640″ height=”480″></iframe>
