Medjooldadels…

De nacht zit er goeddeels op, ik heb mijn werk gedaan.  Nog even koffie en thee maken voor het cliënteel en de vroege vogel die me komt aflossen, een korte mondelinge overdracht, en ik kan naar huis. Om half negen zullen Marleen en de Jongste Bediende op de stoep staan. Zij vergezellen ons deze ochtend naar de Helmondse zaterdagmarkt.

Een visje, stuk kaas, groenten voor een goede week. En bloemen voor Marleen, bloemen voor het Kind, bloemen voor onszelf. Waarschijnlijk een broodje shoarma aan de kraam en een haring aan het staartje.

En laat ik er aan denken: die overheerlijke dadels, luisterend naar de naam Medjooldadels. We kochten ze een paar weken geleden voor het eerst. Zelden at ik zulke lekkere dadels. Ze konden de concurentie aan met de dadels van Marleen.

Vers, maar hartstikke zoet. In tegenstelling tot de meeste dadels, die gedroogd zijn, zijn ze dus niet geconfijt. Nee, die milde zoetheid hebben ze van zichzelf.

Ze komen uit Noord-Afrika, meestal uit Egypte. Maar ook worden ze volop geproduceerd in Israël, met name in de Palestijnse gebieden. (Er ontspon zich dan ook vrijwel onmiddellijk een discussie aan onze keukentafel over de politiek correctheid van de vruchten. Kwestie van gestolen land en onderbetaalde landarbeiders. Ik weet het niet…).

Voor een pond dadels betaal je een goede zeven euro. De prijs is niet mis, maar dan heb je ook wat…

Medjooldadels lenen er zich toe om mee te koken. Maar zo opsnoepen is zeker zo aantrekkelijk.

© paul

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *