Alles gaat goed…

Vandaag, vroeg in de middag, ging Het Kind onder het chirurgenmes. Een ingrijpende operatie. Was ze in de ochtend nog wat nerveus, in de middag merkte je daar niks meer van. Ze belde me om vijf uur, ze klonk niet dizzy, eerder een beetje blazé. Ze had met Ellen al om een uur of drie getelefoneerd. Ik dacht: Hoe is het mogelijk, om één uur buiten westen gespoten door de anesthesist, vervolgens een niet flauwe chirurgische ingreep ondergaan, en nu alweer doen alsof de wereld van jouw is. (Onvoorstelbaar wat ze tegenwoordig kunnen in zo’n ziekenhuis…)

Ik spoedde me naar Eindhoven, naar het Catharien. In de foyer van het ziekenhuis zag ik Andy zitten. Met een groot bord schnitzel en frieten. Ook bij hem was er zichtbaar de spanning vanaf. Ik pikte een paar frietjes van zijn bord en liet hem daarna met rust. Ik ging op zoek naar de patiënt. 

Ik vond haar in blakend welbevinden op de vierde verdieping. (Ellen was er al, rechtstreeks van het werk.) Het Kind sabbelde aan een kop bouillon, ze had flink water gedronken en was al uit bed geweest. Als het aan haar lag zou ze naar huis zijn gegaan, ze begon zich al wat te vervelen. (Gelukkig lag het niet aan haar, overmoed levert zelden iets op in dit soort omstandigheden.)

We bespraken de nabije en wat verdere toekomst, we babbelden nog wat. Daarna namen afscheid. Ellen en ik liepen al op de gang toen het Kind ons nariep: Houd er maar rekening mee, morgen komen we eten… 

En ik dacht: Jaja Hendrikje, het duurt nog wel even voordat jij je toetje van ijs met aardbeien-pepersaus zult eten. Maar die tijd komt beslist. Geduld…

(Indien het Kind meer kwijt wil over al het gedoe dan lees je dat later op deze site…)

6 thoughts on “Alles gaat goed…

  1. Is het niet de moderne technieken, dan is het vaak wel het lokale eten dat een ontslag uit het ziekenhuis bevorderd …
    Hoe was het eten in het Catharina?

  2. Toen mijn galblaas eruit gehaald was, at ik de avond erna ook al alles. Het verschilt wel per persoon… Beterschap voor het kind.

  3. @ PaulO, Hendrikje eet nog even niets bijzonders; vloeibaar. Maar de luchtjes die ik gisteren in het ziekenhuis rook, waren typisch ziekenhuiseten; brrr…
    Vreemd ook het aanbod in het ziekenhuisrestaurant, wij waren er even rond 18.00 uur; frieten met; gehaktbal, indische kipcurry, vleessalades, gebakjes, eclairs, kroketten, kleddervette sausijzenbroodjes en broodjes gezond (!) .
    Je zou op zo’n plaats iets anders verwachten. Ik had eigenlijk honger, maar die verging spontaan bij het ruiken van de luchtjes op de afdeling en later in het restaurant. Kopje koffie dus maar… Slechte keus; vieze automaatkoffie!
    Ik ga snel een pannetje kippensoep maken voor Het Kind. (Ze is overigens uitgeroepen als voorbeeldpatient, en is alweer thuis in haar eigen huisje)

  4. @ PaulO, Hendrikje kreeg nog even geen eten gisteren (vloeibaar dieet) , dus weten we niet hoe de Catherina catering is, maar ik moet zeggen dat de “etenslucht” op de gangen niet veel goeds beloofden.
    Ik was even in het restaurant voor een kopje koffie; koffie was slecht, uit zo’n automaat, brrr. Verder at vrijwel iedereen er op dat moment (18.00 uur) friet met gehaktbal -schnitzel- kipfilet… Er was wél een overvloedig aanbod aan smakelijk uitziend gebak. Paul, ik weet niet hoe het eten in het Catharina smaakt; het rook in ieder geval net als in de meeste andere ziekenhuizen, helaas…
    Vreemd toch, juist op zo’n plaats waarvan je verwacht dat er aandacht is voor gezond eten en drinken…

  5. Das geen reclame voor “ons Chatrien” Maar wat betreft het bezoekers restaurant heb je helemaal gelijk.Ellen!
    Ben daar zelf voedings-assitente ……Wat zal ik zeggen, alles word minder!!

Leave a Reply to Frank Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *