Diefles Petrus hebben we wijselijk laten liggen. En ook deze is het dus niet geworden. Niet dat het geen mooie Bourgogne zou zijn, want dat was het wel. Maar er waren andere soortgenoten in dezelfde prijsklasse die we lekkerder vonden. We proefden er in totaal een stuk of zes, en dat was geen straf. De flessen liggen voor een deel al op hun plaats in de kelder, tegen de tijd dat ze daar weer uitkomen zal ik ze wel beschrijven.

We zijn weer terug, de najaarsvakantie is gedaan. Hond Max maakte het prima op zijn logeeradres, maar wekte (gelukkig) de indruk zijn thuisbasis niet geheel te zijn vergeten. Alle verzorgers, beheerders en behoeders van huis, hond en haard danken wij uit de grond van ons hart. In onze afwezigheid kreeg de keukenvloer geheel onverwacht een glansbeurt. Als een spiegel! Geweldig Peet!

De rest van de verhalen hoor je in de loop van de week wel.

Ellen reisde vanochtend af naar haar biebje, ik heb nog een week vrij. Ik had mezelf een strak en uitgebreid programma opgelegd, maar ergens in de loop van de ochtend raakte ik al zo ver achter op mijn schema dat ik er nu maar helemaal de brui aan geef. Ik rammel er dit stukje uit en wandel nog even met hond Max naar het postkantoor. Daarna is het alweer tijd om de potten en pannen klaar te zetten. Marleen vertrok vanochtend voor haar baas naar Engeland, dus de Jongste Bediende zit een paar dagen alleen. Ik nodigde hem dan maar op de mosselen. Vindt-ie lekker.

© paul