Het begint hier werkelijk Herfst te worden. Ik stond op de bus te wachten en de eerste dikke druppels van een eindeloze regenbui vielen… De jongste Bediende liet per telefoon weten dat hij al klaar was met zijn werk en nog vóór de enorme bui zat ik droog en wel in zijn auto. Thuis keuvelden we nog wat en ik raspte alvast de kazen voor de kaasfondue die we vanavond zouden eten. Het regende inmiddels echt heel hard hier, bleek er geen spiritus in huis…shttt. Paul én Hond Max zijn door de stromende regen op pad gegaan om een fles spiritus te kopen. Baas en Hond kwamen drijfnat thuis. Het lijkt wel een reclameplaatje…en dan is er …kaasfondue…Warm, gezellig, de kaarsjes aan…glas wijn erbij…

Voor vier personen:

• 1 teentje knoflook, pellen en pletten met een mes
• 500 gram kaas (100 gram Emmenthaler, 150 gram Gruyère, 250 gram Comté), grof geraspt (wel zelf raspen, vlak van te voren. Supermarkten proberen droge restanten voorbewerkt voor veel geld te verkopen! Niet doen, dat is niet lekker)
• 3 dl droge witte wijn
• nootmuskaat, peper
• 2 theelepels maizena
• 1 eetlepel Kirsch

Doe de knoflook en de wijn in de fonduepan en zet die op een zacht vuurtje Gebruik een pan van aardewerk, die zetten minder snel aan.
Roer beetje voor beetje de kaas erbij en laat alles langzaam smelten. Als het begint te pruttelen de maizena aanmaken met de Kirsch en bij de kaasmassa doen. Goed roeren, nootmuskaat en peper toevoegen en even door laten pruttelen. Dan snel opdienen met knapperig vers stokbrood.

Wij aten er vanavond een salade bij van ruccola met wat rode ui en kleine tomaatjes. Een dressing erover van olijfolie, ciderazijn, peper en zout.

Kopje espresso toe!

Als je in zo’n enorme regenbui terechtkomt bedenk dan dat :

“Als het regent komen de paddestoelen. En áls ze komen dan is er altijd wel een mandje te vinden om ze in te vervoeren”.
Een Russisch gezegde, we lazen het ooit bij Maxim Gorki (Mijn Universiteiten?).

© ellen.