Primeur: onze eerste mosseltjes…

Toen wij onze culinaire ontdekkingsreis begonnen, in de pre-historie van ons samenzijn, gold het credo: mosselen eet je wanneer de “R” in de maand zit!

Door anders te kweken en moderne productiemethoden te bezigen is dat standpunt allang achterhaald. Eind juli, begin augustus zijn de “nieuwe” mosselen volop te krijgen. Zo zit dat!

Ik ben alweer enige nachten aan de gang voor mijn broodheer, Ellen heeft nog vakantie. Ze besteedt haar tijd nuttig met het schilderen van de badkamer. De muren getext in een warm roze, het houtwerk gelakt in een afgezwakt rood. Het ziet er heel mediterraan uit; fris en warm tegelijk…

Ik sliep overdag slecht. De atmosfeer was broeierig en er kwam een hoop geluidsvervuiling mijn kamertje binnen gedreven. Ik werd om de haverklap wakker. Toen ik om een uur of zes eindelijk opstond was ik alles behalve uitgerust. Ik hing dan maar wat voor de computer zonder enig doel. Het achterhuis rook naar opdrogende verf. Het bleef warm en plakkerig, en buiten was de lucht was betrokken. We besloten om later te eten, zo rond een uur of acht.

Op enig moment rook ik de ui en de knoflook. En boven alles uit de geur van stovende prei. De verflucht werd er zelfs door verdreven. En dan het ziltige van de mosseltjes…

En ik dacht: Stik, de “R” zit in de maand, het is herfst! En ik werd op slag blij…

Enfin, de mossels waren prachtig, de frieten groots, de mayonaise zalvig en de wijn koel. De espresso-toe was straf. Buiten werd het intussen écht donker. Tijd voor het ommetje met de hond…

 

 

Pasta met mosseltjes in tomatensaus…

pasta met mosselen
Eergisteren stonden er mosseltjes op het menu. En zoals meestal bleven er een stel over. Gewoonlijk dienen die dan de lunch van de volgende dag, maar gisteren verwerkte ik ze in een eenvoudige pastasaus. Als basis gebruikte ik de ingemaakte tomaten (alweer de laatste pot!).

Het ging als volgt: in een stoofpan liet ik twee fijngesneden sjalotten en twee fijngehakte tenen knoflook glazig worden. Dan ging daar twee derde van de literpot tomaten bij (bliktomaten, of enig ander tomatenpreparaat kan ook, maar de smaak zal veranderen). Peper uit de molen en een tikkeltje zout erbij en de saus was klaar om een uurtje op een heel zacht vuur te stoven en te reduceren. Na vijftig minuten ging er een forse hand gehakte peterselie door de saus en maakte ik de saus af met een klein beetje harissa en een kneep uit de tube tomatenpuree. Even goed doorgeroerd en dan de mosselen bijgevoegd. Intussen gaarde ik de spaghetti. De afgegoten spaghetti werd in de stoofpan geschud, goed doorgeschept en het gerecht kon op tafel. That’s all…

Mosseltjes in een milde, licht zurige tomatensaus. Geweldig van smaak. Evengoed zal ik volgende keer proberen de saus een meer vissige smaak te geven (met ansjovis, een beetje visfond, fijngehakte sardientjes?). Ik weet het nog niet, ik moet er nog over nadenken…

Mosselen met witte wijn.

 mosselen

Vanavond aten we mosselen, voor ons de eerste van dit seizoen. Vóór ik naar Luxemburg vertrok waren ze al te koop, maar de berichten over “te klein, nog niet zo goed”, hielden ons tegen. En om nu in Luxemburg Nederlandse mosselen te eten vond ik ook zo’n vreemd idee.

Met de eerste mosselen doen wij het net zo als met de eerste asperges: gewoon eerst maar eens heel klassiek klaarmaken en dan, gaande het seizoen, allerlei vernieuwende recepten uitproberen. Vandaag mosselen met groenten en witte wijn.

  • voor twee personen
  • 2 kilo mosselen
  • 1 flinke prei
  • 1 wortel
  • 1 teentje knoflook
  • 2 stengels bleekselderij
  • een flinke klont gezouten boter (vanzelfsprekend wel échte boter gebruiken!)
  • peper
  • 1 glas witte wijn (ik gebruikte een Luxemburgse Rivaner vandaag)

groenten voor de mosselen

Snijd alle groenten in kleine stukjes. Verwarm de boter in de mosselpan en smoor daarin de groenten ongeveer 5 minuutjes. De groenten geven dan meer smaak en de soep/saus wordt lekker romig. Kijk intussen de mosselen na op slechte exemplaren en gooi die weg. Voeg de mosselen bij de groenten, strooi er gul peper over en schep even om. Giet er een flink glas witte wijn over en breng de mosselen aan de kook. Schep ze nog een keer om en dien ze meteen op als de schelpen open zijn. Laat de mosselen vooral niet te lang doorkoken, dan krimpen ze en ze worden taai!

Geef er zelfgebakken frieten bij of knapperig brood en zelfgemaakte knoflookmayonaise.

Kopje espresso toe, met een glas Calvados (een vakantiegeschenk van JanAns uit Normandië) maar daarover later meer!

© ellen.

Mosselen op vrijdag…

5 feb. 2011

de eerste mosselen van dit seizoen

 

We liepen op vrijdagochtend samen naar de bus. Ik om een beginnetje te maken met de noodzakelijke ochtendwandeling van hond Max, Ellen om bij haar broodheer in de Grote Stad te geraken. Onderweg bespraken we de maaltijd voor ‘s avonds. Geweldige ideeën hadden we, maar het was allemaal bewerkelijk. En écht veel tijd zou er die avond niet zijn. Bij het kerkhof namen we afscheid. Ik vervolgde mijn wandeling, een rondje om kerk en kasteel. In de Heilige Geestlaan draaide ik me even om. Ik ving nog net een glimp op van Ellens bus. Lijn 121 naar Eindhoven.

Toen ik enige tijd later de supermarkt binnenstapte wist ik nog steeds niet wat ik wilde. Bij het schap vis, schelp- en schaalgedierte viel mijn oog op de mossels. Ik besloot niet verder te zoeken, mosselen zouden het worden. En hoewel we heel goede ervaring hadden met het eigen merk van AH koos ik toch naar gewoonte voor de iets duurdere verpakking van de firma Prins & Dingemanse.

Prei, sjalotje, knoflook en een Spaans pepertje, gesmoord in olijfolie en boter in de mosselpan. De mossels erbij en een flinke scheut witte wijn. De mossselen in vijf minuten garen. In die tijd de mossels twee maal omscheppen, zodat ook elke schelp écht kan openen. Blijf erbij en let op. Gaan de mosselen te lang dan schrompelen ze weg en worden het miniscule stuiterballetjes. Eeuwig zonde…

We aten er frietjes bij en goede mayonaise. En we dronken die prachtige witte wijn van de Loire.

Espresso en een stukje chocolade toe.

© paul

Mosselen met knoflookmayonaise…

9 jan. 2011

mosselen

Een beetje rommelig begin van dit nieuwe jaar maakt dat we deze week niet zoveel geschreven hebben. Ik heb nog vakantie en dan moeten er meestal een hoop klusjes gedaan worden in huis. Wat schilderen, een extra schoonmaakbeurt, bezoekjes hier en daar, en nu ben ik ook nog begonnen met een nieuwe boekenkast te maken… Tja, dat is geen vakantie, dat is werk! Maar goed, natuurlijk moeten we tussendoor ook eten en drinken. Snel-klaar gerechten dus deze week. Daarom overigens niet minder lekker. Neem nu zo’n pan mosselen; klaar in een paar minuten, wat knoflookmayonaise erbij en je hebt een heerlijke snelle, gezonde maaltijd. reken per persoon één kilo mosselen.

  • Mosselen met prei en knolselderij
  • 2 kilo Jumbo mosselen
  • 1 grote prei
  • 1/2 knolselderij
  • een klontje boter
  • witte wijn
  • peper

Was de mosselen en kijk ze na op open en beschadigde schelpen. Was de groenten en snijd ze in kleine blokjes. Verwarm de boter in de mosselpan en smoor daarin de groeten een paar minuutjes aan. Doe de mosselen erbij en overgiet ze met een glas droge witte wijn. Strooi er wat peper over en sluit de pan. Als na een paar minuten de schelpen open zijn, zijn de mosselen klaar.

knoflookmayonaise

Maak er zelf mayonaise bij;

  • 2 eidooiers
  • een koffielepel grove mosterd
  • zout, peper en wat citroensap
  • zonnebloemolie (eventueel met een scheut olijfolie erbij)
  • 2 teentjes knoflook uit de knijper

Doe de dooiers, mosterd, peper en zout in een mengkom en klop met de mixer. Giet de olie er druppel voor druppel bij tot de massa begint te binden. Dan mag de olie er met grotere hoeveelheden bij gegoten worden tot je een mooie hoeveelheid mayonaise hebt. Proef en breng verder op smaak met peper, zout, misschien wat meer citroensap. Voeg de knoflookpulp toe en roer goed door. Lekker met wat frietjes of knapperig stokbrood.

Espresso toe!

© ellen.

Gebakken mosselen…

gebakken mosselen

Laatst merkte iemand op dat ze het zo vervelend vindt dat ze altijd met mosselen blijft zitten na een maaltijd. Vervelend? Ik vind het jammer dat ik er meestal géén overhoud. Want overgebleven mosseltjes staan garant voor een smakelijke lunch de volgende dag. De hele ochtend loop ik me er dan op te verheugen. En heb ik ze gegeten dan kan mijn middag ook niet meer stuk…

Haal na de mosselmaatijd de overgebleven beestjes uit de schelpen en zet ze in de koelkast. Ze blijven een paar dagen goed. Voordat je ze gaat klaarmaken bestuif je ze met bloem. Verhit dan olie of boter in een koekenpan en laat de mosseltjes snel bruin worden. Temper het vuur en laat ze nog wat pruttelen tot ze ook van binnen warm zijn. Gewoon eentje proeven en je hebt een graatmeter. Een likje mayonaise erbij is prima. En ook al is het midden op de dag, drink er een koel glas witte wijn bij.

© paul

Mosselen met look…

mosselen en frieten...

Er stond vanavond een dampende pan mosselen op onze keukentafel. De eerste van dit seizoen.

Aangezien ik geen knolselder vinden voelde ik me even onthand. Knolselder hoort erbij. Noodgedwongen besloot ik de mosselen dan maar klaar te maken op Vlaamse wijze, zoals we ze eens aten op een terras in het wonderschone plaatsje Diest. Het recept volstaat voor twee personen.

  • 2 kilo mosselen,
  • 1 prei,
  • 4 pijpuitjes,
  • 2 flinke tenen knoflook,
  • 1 verse rode peper,
  • olijfolie,
  • 1 flink glas witte wijn.

Zet een mosselpan op het vuur en laat een flinke scheut olijfolie heet worden. Fruit de gesnipperde uitjes, de gehakte knoflook en het pepertje (ontdaan van zaadjes en zaadlijst) tot ze een beetje glazig worden. Doe vervolgens de fijngesneden prei erbij en laat het geheel even stoven. Stort dan de mosselen in de pan en schep het hele zaakje goed om. Dan de wijn toevoegen en de deksel op de pan. Schep tijdens het koken de mosselen een à twee keer om, om een gelijkmatig resultaat te krijgen en ervoor te zorgen dat alle mosselen open kunnen gaan. De mosselen zijn klaar wanneer de schelpen open staan (na ongeveer 5 minuten).

Opmerking: ik spoel de mosselen voor het koken. Ook al worden de diertjes tegenwoordig vrijwel altijd gewassen geleverd, er zit meestal nog wel wat zand aan de schelpen. Ik controleer de schelpen één voor één. Hebben ze een baard dan trek ik die eraf en verder kijk ik na of ze nog leven. Ik probeer met duim en wijsvinger de schelpen van elkaar te drukken. Lukt dat niet dan is de mossel goed, want levend. Beschadigde dieren gooi ik weg. Staan de mosseltjes wat open dan druk ik ze dicht. Goede mosselen blijven daarna (nagenoeg) dicht. Zo niet, dan zijn ze dood en worden ze verwijderd.

Kijk uit met de kooktijd. Ga niet af op je kookwekker, maar kijk wat er in de pan gebeurt. Staan de mosselen open, dan zijn ze gaar. Kook je ze langer door dan schrompelen ze weg. Bij een te lange kooktijd houd je kleine gummiballetjes over, eeuwig zonde.

Gebruik een ruime pan, want anders kunnen de mosselen zich niet openen. Een mosselpan is niet duur en levert goed resultaat.

Het kookvocht met de groenten levert een uitstekende soep op. Je kunt de soep nog verfijnen met een scheutje room.

Er blijven altijd wat mosseltjes over. Die worden morgen bestoven met wat bloem en in de koekenpan gebakken.

We aten er zelfgemaakte mayonaise en zelfgemaakte frieten bij. En we dronken een glas Rivaner uit Luxemburg.

© paul

Mosseltjes uit de hand…

mosselen 016

Gisteravond aten we weer eens gewoon mosseltjes “uit de hand”. We kochten ze in de super, het huismerk van AH. Het individu van de foto was exemplarisch voor de hele kook. Prachtige mosselen! Het hele seizoen al waren ze van dit formaat. Goed mosseljaar…

Een halve knolselder in dobbelsteentjes, een prei in ringetjes, een uitje fijn gesneden en een paar tenen knoflook grof gehakt, een pepertje, ontdaan van de zaadlijsten, en klein gemaakt. Olijfolie in de mosselpan warm laten worden en dan de groenten erbij. Alles even glazig laten worden . De mosselen erop storten en een scheutje witte wijn toevoegen en het vuur hoog. Even de deksel op de pan. De mosseltjes hoeven maar een paar minuten, en je maaltijd is klaar.

Daarbij wat stokbrood en zelf gemaakte mayonaise. De pan gaat zo op tafel. Naar believen neem je een mossel, of je lepelt wat groenten uit de pan. Het kookvocht is een uitstekend soepje geworde. Alles in een. Een glas Rivaner maakt de maaltijd af.

Kopje espresso toe.

© paul

Mosselen…

mosselen

Voor ons waren het vandaag de eerste van dit seizoen, een beetje laat maar het leek me geen optie om Zeeuwse mosselen in Luxemburg te kopen. Ik had er eigenlijk niet eens erg in dat het mosselseizoen geopend is.

Iedere maandagmiddag is er een kleine markt op het plein bij het kasteel hier in ons dorp. Normaal werk ik op maandag dus ik was er al tijden niet meer geweest. Niets gemist ook! Wat een droevige bedoening die weekmarkt hier! Een paar kramen, de groentenkraam blinkt uit. Verder niets leuks te koop. Géén vis, ik had zin in een haring, dus dan maar naar de plaatselijke viswinkel. Die heeft een mooi assortiment kant-en-klaar-salades en meer van dat snelle werk. Een hele vis is er niet te vinden. Wél lagen er mosselen, goede kwaliteit, en ik kreeg er opeens geweldige zin in.

Met mosselen is het al net zo als met de eerste asperges; je kunt ze op honderden manieren klaarmaken maar die eerste van het seizoen wil ik altijd heel simpel en puur.

Reken per persoon 1 kilo mosselen en verder 1 klontje boter, 1 kleine prei, 1 teen knoflook, een halve knolselder, een glas witte wijn, wat peterselie en bladselderij, peper en zout.

Prei, mosselgroenten...

Snijd de groenten in dobbelsteentjes en smoor ze in de boter even zachtjes aan. Maak de mosselen schoon, controleer of alle exemplaren onbeschadigd en levend zijn en voeg ze bij de groenten. Giet er een glas witte wijn over en doe de deksel op de pan. Schud ze één keer om als het kookt. Laat nog een paar tellen koken en dien dan snel op. Geef er eventueel wat sla bij en zelfgemaakte frieten, en/of een kommetje zelfgemaakte knoflookmayonaise. Gewoon uit de pan eten, de deksel van de mosselpan doet dienst als opvang voor de lege schelpen.

Kopje espresso toe!

© ellen.

Mosseltjes op zaterdag…

mosselen 011

Op zaterdag, en zeker dan in de late namiddag, verzamelt zich gewoonlijk een bont gezelschap aan onze keukentafel. Dat is traditie, dat is doorgaans aangenaam, het hoort er gewoon bij. Er wordt gedronken, er wordt gebuurt, de week wordt naar behoren afgesloten. Het tijdstip van bezoek maakt het wat ingewikkeld om iets met eten te plannen, of het zij dat het hele gezelschap wordt uitgenodigd om mee te eten.

Maar soms wordt het ook wat veel, al dat volk op zaterdag. We komen nu en dan niet aan onze broodnodige rust toe. Vandaag bonsjoerden we onze gasten dan ook maar op tijd de deur uit. Ellen ging vervolgens met een boek in bad liggen ontspannen. Ik ‘deed’ mijn krantje aan de keukentafel. Tegen de tijd dat Ellen er genoeg van had en aanstalte maakte een afsluitende douche te nemen begon ik aan een razendsnelle maaltijd. We aten mosseltjes.

Klont boter in de pan. In blokjes gesneden wortel, knolselder en prei erbij en even laten fruiten. Dan de mosseltjes op de groenten storten en een flink glas witte wijn toevoegen. De mosselen op een hoog vuur laten garen, tussendoor een keer omscheppen. (Je ziet dan meteen hoelang de mosselen nog moeten.) Er is dan nog nét tijd om zelf mayonaise te maken. Is de mayonaise klaar, dan zijn de mosseltjes dat ook. De hele bereiding, inclusief groente snijden en mosselen nakijken, kostte nog geen kwartier. We dronken een eenvoudige Savignon blanc.

Ik zit intussen op mijn werk, Ellen is met Marleen naar het feest van Maja en Bram. De Jongste Bediende moet vanavond musiceren bij een of andere deftige gelegenheid in het Duitse Recklinghausen.

© paul