Het is niet de supermarkt waar we onze dagelijkse boodschappen doen, maar het blijft zaak om de Lidl in de gaten te houden. Die in ons dorp is goed voor verse regionale groenten en verder vind je er met regelmaat kwaliteitsaanbiedingen tegen zeer gunstige prijzen. Vandaar…

Vorige week hadden ze even Corsendonk bier in de aanbieding. Tripel en dubbel boden ze aan, bij Corsendonk heet dat Agnus en Pater. De prijs was prima en we sloegen dan ook een voorraadje in. Als een soort bijgift lagen er ook kaasjes van Corsendonk te pronken.

Die kazen worden niet in het voormalig Augustijnen klooster gemaakt. Corsendonk, gelegen binnen de gemeentegrens van Oud-Turnhout, is al lang geen klooster meer. Zowel bier als kazen komen van verschillende producenten. De familie Keersmaeker uit Oud-Tunhout nam eind negentiende eeuw de bierproductie over, en naar ik begrijp is de brouwerij nog steeds in handen van die familie. En de kazen worden gemaakt door de firma Kempico uit Gierle in de Antwerpse Kempen. Kazen en bier dragen hetzelfde logo, alsof ze onlosmakelijk bij elkaar horen. Het is wat je noemt een concept. Er straalt middeleeuwse ambachtelijkheid vanaf en Bourgondische degelijkheid. De VVV van Oud-Turnhout heeft er vanaf de jaren tachtig van de vorige eeuw dan ook hard aan gewerkt om “het Product” op de kaart te krijgen, en dat is ze best gelukt. En laten we wel wezen, niet ten onrechte. Prima kaas, prima bier…

Het is een half harde kaas, ook wel priorijkaas genoemd. Je vindt dit soort kazen volop in Begië, zowel in Vlaanderen als in de Walen. Zelfs in de Oostkantons worden ze gemaakt. En deze Corsendonk neemt terecht een prominente plaats in tussen zijn soortgenoten. We hebben wel mindere gegeten.

Romig, zacht van smaak, een tikje zoet met een lichtnotige ondertoon. Gemaakt van gepasteuriseerde melk en met een absoluut vetgehalte van 26%. Rondom een bruin waslaagje. De kaas is uitstekend in de koelkast te bewaren en de smaak blijft overeind wanneer de kaas licht gekoeld wordt gegeten. (Beter is het om op tijd een stukje op kamertemperatuur te laten komen. Álle kazen, dus ook deze, winnen dan aan smaak.)

Toen ik zaterdagochtend van mijn werk kwam sneed ik wat mooie plakken en belegde er een paar sneden zwaar brood mee. Zo eet je de kaas het best. En natuurlijk dronk ik een glas Corsendonk Pater, eh twee, eh…

Toen ik dan laat in de middag uit bed kwam was de rest van mijn kaasje opgepeuzeld. Kwestie van heel veel bezoek op de zaterdag middag en een gulle gastvrouw.

Oh ja, het kaasje woog bijna een kilo en het kostte me acht euro en nog wat.

© paul