Ik las er over bij Eetschrijven en ook al bij Mr Ooijer, ze zijn hier en daar al te koop, die echte lekkere aardbeien; Lambada’s. Ik kreeg er zin in, verschrikkelijke zin in, in van die mooie sappige aardbeien…
Vanmorgen dus snel naar de plaatselijke AH. Daar lagen inderdaad aardbeien, half groene met een bleekrood puntje, van die keiharde, geurloze dingen. Geen Lambada’s! Jammer, daar had ik me nu zo op verheugd. Ik besloot die harde knoepers niet te kopen, dat zou alleen een grote teleurstelling worden. Ik kijk zaterdag wel op de markt in Helmond, misschien hebben ze daar wel van die zoete, geurende, mooie rode aardbeien. De super had wel een andere voorjaarsbode; rabarber. En is het nu een groente of is het fruit? Ik weet dat het groente is, maar het doet altijd zo fruitig aan… Ik kocht een paar van die stengels en besloot er een taartje mee te maken.
Het recept voor het deeg gebruikt ik vaker, de vulling kan variëren; aardbeien, kersen en vandaag rabarber.
Een springvorm van 23 cm, de randen invetten en de bodem bedekken met bakpapier.
De oven voorverwarmen op 160 graden voor hete lucht, 180 voor een gewone oven.
175 gram fijngemalen amandelen
175 gram fijne suiker
175 gram zelfrijzend bakmeel
175 boter
2 eieren, 1 eidooier
400 gram rabarber, in dunne plakjes gesneden, bestrooien met 3 eetlepels suiker, goed mengen en even laten staan (de zuurgraad van rabarber kan nogal verschillen, misschien houd je van zoet, voeg dan wat meer suiker bij de rabarber)
Smelt de boter en meng dan alle ingrediënten, behalve de rabarber, door elkaar met de mixer in de laagste stand.
Smeer dan de helft van het deeg op de bodem van de springvorm. Leg daarop de in plakjes gesneden rabarber en daarop de andere helft van het deeg.
Een lastig klusje, het deeg is erg plakkerig. Je moet snel werken. Ik gebruikte een brede pannenlikker om alles te verdelen.
Bak de taart dan 1 uur op 160 graden hete lucht of 180 graden gewone oven. Let op dat de taart niet té bruin wordt.
Laat de taart even in de vorm afkoelen en maak dan de randen voorzichtig los.
© ellen
