Spaghetti vongole, troosteten voor een rommelig begin van onze vakantie.

Spaghetti vongole...

We zouden naar Bourgondie, zo’n tien dagen vakantie in een mooi huisje in Joncy was ons doel. Zoals meestal startten we deze korte vakanties in Luxemburg. Een paar dagen in ons huisje aldaar. Wat boodschapjes doen, wat spullen verzamelen om mee te nemen, wat rondrijden en wat bijkletsen met de mensen uit het dorp, zoals dat gaat. Zaterdagmorgen zouden we vertrekken naar Bourgogne. Vrijdagmiddag nog even tanken en een paar boodschappen doen… Opeens, oh help; het display van de auto geeft aan ‘Motersysteemherstel Spoed’.

Wij zijn allebei absolute ondeskundige klunzen met auto’s dus deze mededeling hakte er wel even in. Wat nu? Tot voor kort reden we in een oude Volvo en als daar wel eens een lampje brandde ging het vanzelf weer uit. Nu we in deze veel geavanceerdere versie rondrijden krijgen we dus serieuze mededelingen vanuit de boardcomputer van de auto. Dat hadden wij nog nooit voor onze kiezen gehad. Zou de auto er acuut mee ophouden? Spoed? De auto reed gewoon door en vertoonde geen rare streken, maar toch…

We reden in de periferie van de stad Luxemburg dus we besloten maar snel de aanwijzingen van het instructieboek te volgen: Zoek zo snel mogelijk een erkende Volvo dealer. Tja, vrijdagmiddag vier uur. File rondom de stad, en eer we daar weer uit waren… Terug naar ons huisje leek het ons het slimst om daar eens grondig uit te zoeken hoe en wat. Maar ja, een mens moet toch eten, dus eerst maar snel een paar boodschapjes in de grote Super. Mijn kop stond echt niet naar zorgvuldig inkopen doen dus we grabbelden wat bij elkaar. Uien, knoflook ( je kunt niet zonder), wat sla, tomaten. En er lagen netjes met prachtig verse Vongole. Dat was genoeg voor een troostrijke maaltijd!

  • voor twee personen
  • 1 netje vongole
  • scheutje olijfolie
  • 1 finke sjalot
  • 1 flinke teen knoflook
  • 1 grote tomaat of wat tomatenblokjes uit blik
  • scheut witte wijn
  • spaghetti of linguine

Was de schelpjes even zorgvuldig. Kijk goed of er geen zandschelp tussen zit. Verwarm intussen de olie en smoor daarin de sjalot en de knoflook. Bak de tomaat even mee. Blus af met de witte wijn. Breng op smaak met peper en wat zout. Laat de saus even inkoken.
Zet de pasta op en kook ze al dente. Voeg de schelpjes toe aan de saus en dek de pan af met een deksel. Schep een keer om. Let op: de schelpjes zijn heel snel open en de Vongole moeten niet te lang doorgaren, dan worden ze taai. Schep als alle schelpjes open zijn de afgegoten pasta bij de saus. Slobber de schelpjes, eet de pasta met de saus en geniet.

Kopje espresso toe.

Nou ja, en over die autoperikelen; Eenmaal thuis in Luxemburgs huisje vonden we via internet een goede garage bij Arlon (B). Na telefonisch contact zouden ze ons maandagmorgen kunnen helpen. En ach lezer, het kwam allemaal goed. De mensen in de garage waren bijzonder aardig, na een flinke tijd wachten was de auto uitgelezen en de kleine reparatie gedaan. Het garagepersoneel wuifde ons uit en wenste ons een fijne vakantie. De dinsdag verbleven we nog even in ons kleine huisje in Luxemburg om een beetje bij te komen van de schrik. Woensdag reisden we af naar het mooie Bourgondië. Een fijn huisje hier, met een prachtig uitzicht. Je hoort er nog over lezer!

© elen.

Linguine met vongole

IMG_5054We verbleven een weekje in ons kleine huisje in Luxemburg, lekker even uitrusten van de Carnaval. Wat lezen, wat wandelen, een bezoekje aan het Museum in Longwy, een tochtje naar de Moezel veel meer hoeft dat niet zijn om een paar fijne dagen door te brengen.  Heerlijk om bij een snorrende kachel naar de besneeuwde bossen te kijken!

Wij hebben de gewoonte aangenomen om meteen in Luxemburg wat boodschappen te doen in de ´kleine´ Cactus supermarkt in Wandhaf; vers brood, wat groenten en fruit en iets voor de avondmaaltijd. Het verbaasd mij nog steeds wat een schat aan mooie producten er in deze, voor Luxemburg relatief kleine supermarkt, te koop wordt aangeboden. Ik bedenk van te voren niet wat we zullen eten, er is altijd wel iets lekkers te vinden. Zo ook dit keer; netjes met superverse vongole. Ik moet er hier in Brabant altijd goed  zoeken waar ze eens te koop worden aangeboden, hier liggen ze gewoon op een doordeweekse dag in het schap van de visafdeling. Wij zijn allebei dol op die kleine schaaldiertjes dus de keus was snel gemaakt. Een sjalotje er bij en wat knoflook, een tomaatje en een scheutje witte wijn. Simpel, snel klaar en toch een vorstelijke maaltijd. Zorg dat de schelpjes net aan open zijn, laat ze vooral niet te lang doorkoken dan worden ze taaiig. Begin dus met het koken van de pasta. Als het water kookt begin je aan de saus en als de pasta bijna klaar is gaan de schelpjes in de saus.

  • voor twee personen
  • 1 netje vongole
  • wat olijfolie
  • 1 flinke sjalot, ragfijn gesneden
  • 1 teen knoflook, geplet en fijngehakt
  • 1/2 blikje tomatenpulp of 3 verse tomaten fijngesneden
  • een scheut droge witte wijn
  • wat chilivlokken
  • peper en zout
  • pasta, linguine past hier goed bij

Was de schelpjes onder stromend water en controleer goed of er zandschelpjes tussen zitten. (niets zo erg als knarsend zand in je saus) Kook de pasta in ruim gezouten water. Verhit de olie in een ruime koekenpan en smoor daarin de sjalot, knoflook en chilivlokken zachtjes gaar. Blus af met een scheutje witte wijn en voeg de tomatenstukjes toe. Laat de saus even inkoken en doe er dan vlak vóór de pasta gaar is de schelpjes bij en wat peper en zout. Stoom tot ze open zijn, giet de pasta af en voeg die bij de saus. Even voorzichtig omscheppen. Dien meteen op, de pan mag op tafel! Glas witte wijn er bij. Een supersnelle, heerlijke maaltijd.

Kopje espresso toe!

© ellen.

Spaghetti met vongole

IMG_2887
Ik ben inmiddels alweer enige tijd in ons huisje in Luxemburg. Een stukje plaatsen was tot nu toe bijna mogelijk omdat er geen wifi verbinding op de camping was maar dat euvel is verholpen en de verbinding is nu prima. Hoog tijd dus om te vertellen wat we hier zoal Eten en Drinken. Er zijn een aantal gerechten die ik eigenlijk alleen nog hier in Luxemburg klaarmaak. Óf, omdat de ingrediënten in onze omgeving in Brabant niet of nauwelijks te krijgen zijn, óf, omdat ze bij ons in Brabant gewoon niet smakelijk zijn. Bijvoorbeeld de forellen hier… zo lekker en thuis bijna altijd een teleurstelling… gronderig, niet vers nou ja. Daarover later…

Dit keer vond ik in de visafdeling mooie verse schelpjes, Vongole is de Italiaanse naam. Niet goedkoop zo’n netje schelpjes maar erg lekker!

IMG_2891

  • Voor twee personen
  • 1 netje vongole, de schelpjes even spoelen en controleren of er een ‘zandschelpje’ tussen zit (die moeten dus weg)
  • 2 sjalotjes, fijngesnipperd
  • 1 rode peper, zaadjes verwijderen en fijn snijden
  • 1 teen knoflook, geplet en fijngesneden
  • olijfolie
  • een 1/4 blik tomaten of twee mooie verse tomaten zonder velletjes
  • een scheutje witte wijn

Bak de ui en knoflook met de stukjes rode peper in de verwarm de olijfolie zachtjes aan. Voeg de tomatenstukjes erbij en smoor alles een paar minuutjes. Voeg de wijn erbij en laat de saus zachtjes pruttelen. Zet intussen een pan op en kook het water voor de pasta. Kook de pasta en voeg twee minuten vóór het einde van de kooktijd van de pasta, de schelpjes bij de tomatensaus. Schep de schelpjes om en om in de saus tot ze nét opengaan. Giet de pasta af en voeg ze bij de tomaten/schelpjes. Strooi er met gulle hand vers gehakte platte peterselie over en dien snel op.

En hoe je dat dan eet?  De spaghetti rol je op een vork en met je vingers pak je de schelpjes en slobbert ze leeg… Vingerfood dus! Glas witte wijn erbij en natuurlijk een kopje espresso toe.

© ellen.

 

 

Spaghetti met kokkels uit de Waddenzee

kokkels
We proberen tegenwoordig een boodschappenlijstje te maken vóór we naar de markt gaan. Er is zoveel lekkers te koop dat we snel de neiging hebben teveel te kopen en we hebben allebei een hekel aan eten weggooien. Een beetje sober inkopen was dus het motto afgelopen zaterdag. Tja, wat zullen we dan eten? Vongole, daar had Paul zin in! Onze vaste visleverancier had geen Vongole, te duur en ook kleine Hollandse garnaaltjes had hij niet. De inkoopsprijs is zo hoog dat het risico te groot is dat de handel niet verkocht wordt. Helaas. Gelukkig bleek er één vishandelaar minder bang uitgevallen, daar lag één netje met de begeerde schelpjes. Geen Vongole maar Nederlandse Kokkels. Waarom schelpjes uit verre landen halen als er hier uit de Waddenzee heerlijke Kokkels geoogst worden. De prijs van Kokkels was niet mis; € 12,50 voor een klein netje. Pfoe! Hoe dat komt las ik in het boek van Bart van Olphen, “Het Nederlands Viskookboek” :

De meganische kokkelvisserij waarbij de schelpen met buizen uit de bodem worden gezogen, is op de Waddenzee niet meer toegestaan vanwege de negatieve effecten op flora en fauna. Dit verbod biedt kansen voor de kokkelvissers die alleen met handbeugels de schelpen op een aantal aangewezen zandplaten oogsten. Deze kokkels zijn te koop met het Van de Kust-Label.

Het oogsten van de kokkels op de nieuwe millieuvriendelijke manier is nog in ontwikkeling en de vissers streven naar een MSC certificaat. Aan dat alles hangt een prijskaartje. Niet gezeurd dus. Kokkels op het menu!

En dan mag ik ze graag zo simpel mogelijk opdienen, met een goede pasta, een sjalot, wat wijn…

Recept voor twee personen

  • ongeveer 200 gram pasta, spaghetti of linguine van goede kwaliteit.
  • 500 gram kokkels
  • wat olijfolie
  • 1 flinke sjalot, heel fijn gesneden
  • 1 teen knoflook, geplet en fijngehakt
  • stukje rode peper, fijngesneden
  • 1,5 dl droge witte wijn
  • 1 eetlepel platte peterselie, fijngehakt
  • eventueel zout en wat zwarte, versgemalen peper

Kook de pasta in gezouten water. Verwarm intussen de olijfolie in een brede pan en smoor daarin de sjalot en knoflook zachtjes gaar. Niet bruin laten worden. Blus ze vervolgens af met de witte wijn. Voeg dan zo tegen het einde van de kooktijd van de pasta, de kokkels bij de sjalot en de witte wijn, draai het vuur hoog, en dek af met een deksel. Schud een paar keer en voeg de peterselie toe. Schud nog eens tot alle schelpen open zijn.

Giet de pasta af en voeg die bij de kokkels. Meng alles goed door elkaar en dien snel op in diepe borden. Glas witte wijn erbij… heerlijk! Zo simpel, zo lekker!

Kopje espresso toe.

Overigens van harte aanbevolen dat boek van Bart van Olphen. Je leest er alles in over de moderne, milieubewuste en duurzame visserij, en krijgt daarbij ook nog mooie recepten!

© ellen.

 

Spaghetti vongole…

Spaghetti vongole...
Ergens op deze website zwerft een citaat, ik dacht van Antonio Carluccio, maar ik vind het niet terug. Enfin, in grote lijnen komt het erop neer dat pastasauzen met veel ingrediënten altijd te duur uitvallen, juist omdát ze veel ingrediënten bevatten. Pastasauzen dienen eenvoudig van samenstelling te zijn.

Op die stelling valt heus wel wat af te dingen. Er bestaan namelijk wel degelijk ingewikkelde sauzen die het uitstekend doen bij pasta. En daarbij is een eenvoudige saus beslist geen garantie voor een lage productieprijs. De meest eenvoudige saus waar een verse truffel aan is toegevoegd kost je een klein fortuin. En hoewel ook ik van mening ben dat je het met pastasauzen het best wat rustig aan doet en de eenvoud laat prevelleren, ontkom je er niet aan om bij de aanschaf van de weinige ingrediënten in de buidel te tasten. Je wilt tenslotte eersteklas spullen…

Zoiets liep ik te bedenken toen ik op de Zaterdagmarkt in Helmond een netje Vongole kocht. Venusschelpen heten ze in goed Nederlands. Het zijn tweekleppige schelpdieren, in de verte familie van onze Noorzeekokkels.

Je betaalt voor een pond schelpen een goede tien euro. Geen onoverkomelijke kosten, maar het is ook niet niks. De reden om het tóch te doen is de unieke pastaschotel die je uiteindelijk met die beestjes op je bord kunt toveren. Onvoorstelbaar lekker, zoet en zilt, een uitgesproken mediterrane zeesmaak, maar mild. En verbazend snel klaar.

Het gaat als volgt: spoel de vongole even onder koud water. Exemplaren die open staan en niet meer dichtgaan wanneer je er druk op uitoefent gooi je weg. Verhit olie in een braadpan en stoof daarin twee gesnipperde sjalotten en twee fijngehakte tenen knoflook tot ze mooi glazig zijn. Voeg er een half fijngehakt Spaans pepertje aan toe, ontdaan van zaad en zaadlijsten. Doe er vervolgens een blik tomatenblokjes bij (of gehakte verse tomaten) en laat de aldus ontstane saus eventjes pruttelen tot de smaken zich hebben gezet. Mogelijk een snuifje zout (de vongole zijn zilt van zichzelf, dus let op!) en een flinke zwieper met de pepermolen. Kook intussen de pasta gaar. Een paar minuten voordat die gaar is zet je de saus op een hoog vuur. Kieper de vongole erbij en laat ze open stoven. (Let op: dat gaat snel.) Giet de pasta af en schep die door de saus met de schelpdieren. Een flinke hand vers gehakte peterselie misstaat niet. Je maaltijd is klaar. Wil je er bijvoorbeeld een salade bij, maak die dan van te voren, tijdens het bereiden van de schelpjes heb je daar geen tijd voor.

En werkelijk waar lezer: een wonderbaarlijk smakelijk bord pasta heb je getoverd…

© paul

Pasta vongole, Grote Schoonmaak deel één…

pasta vongole

Een dag minder werken dat doet wat met een mens…, ik heb het nog nooit zo druk gehad. Ik meen dat ik op die extra vrije dag allerlei achterstallig onderhoud aan huis en tuin moet plegen. Dat is deels pure fun, maar deels ook vreselijk afzien. Na de carnaval ben ik begonnen aan wat men vroeger de ‘Grote Schoonmaak’ noemde. Ik herinner mij nog goed dat vroeger vóór de Pasen alles gepoetst, geschilderd en opgeschoond moest worden. Mijn moeder had er plezier in om bij het eerste voorjaarszonnetje alle ramen en deuren open te gooien en het hele huis van boven tot onder schoon te maken. Een nieuw kleurtje op de muren, een nieuw behangetje, gordijnen  naar de stomerij, tapijten werden in de tuin over het kloprek met de mattenklopper bewerkt. De bedden gingen naar buiten om te luchten. Zo werd het huis kamer voor kamer schoongemaakt, geschilderd en/of behangen. En als je kamertje dan helemaal schoon was, voorzien van nieuw behang en een bosjes narcissen op het in een nieuwe kleur geschilderd kastje, dan werd er getracteerd op gebakjes of iets anders lekkers en je mocht kiezen wat er die avond gegeten zou worden. Schoonmaak moest wel gezellig blijven vond mijn moeder…

Ik ben nog niet halverwege mijn ‘grote schoonmaak’ en heb pijn in mijn rug een stijve nek (van het plafond witten) een vervelend zwerende vinger van een kras met iets roestigs… Hoe deed mijn moeder dit toch allemaal zónder mopperen en vooral mét een stralend humeur…
pasta vongole
Een supermaaltijd vanavond na het harde werk dat was dus wel het minste. Zaterdag gekocht op de markt, superverse echte vongole. Kleine schelpjes met zeer smakelijke zeevruchtjes. Niet goedkoop, maar voor een schoonmaakfeestje prima geschikt; snel klaar, lekker en eenvoudig te bereiden;

voor vier personen:

  • een netje vongole (ongeveer 500 gram) Even wassen onder koud stromend water. Kapotte schelpjes weggooien.
  • olijfolie
  • 1 blik tomaten stukjes
  • 1/2 rode peper ( zaadlijsten wegsnijden en fijnhakken)
  • 1/2 bol verse knoflook of een teentje knoflook fijngehakt
  • 1/2 ui en snippers gesneden
  • 1/2 glas droge witte wijn
  • twee eetlepels versgehakte platte peterselie
  • pasta, bij voorkeur linguinne of spaghetti

Bak de ui en knoflook met de stukjes rode peper in de verwarm de olijfolie zachtjes aan. Voeg de tomatenstukjes erbij en smoor ales een paar minuutjes. Voeg de wijn erbij en laat de saus zachtjes pruttelen. Zet intussen een pan op en kook het water voor de pasta. Kook de pasta en voeg twee minuten vóór het einde van de kooktijd van de pasta, de schelpjes bij de tomatensaus. Schep de schelpjes om en om in de saus tot ze nét opengaan. Giet de pasta af en voeg ze bij de tomaten/schelpjes. Strooi er met gulle hand versgehakte platte peterselie over en dien snel op.

En hoe je dat dan eet?  De spaghetti rol je op een vork en met je vingers pak je de schelpjes en slobbert ze leeg… Vingerfood dus! Glas witte wijn erbij en natuurlijk een kopje espresso toe.

© ellen.

 

 

 

 

Spaghetti Vongole.

pasta vongole
Het Ministerie heeft een echte Sligro-kaart op naam van Het Ministerie van Eten en Drinken, en wij maken daar af en toe gebruik van. Niet omdat dat deze groothandel zo goedkoop is, nee, het gaat ons vooral om producten die we elders niet kunnen kopen. Zo ook de aanbiedingen van deze week; het mosselseizoen is nu echt op gang aan  het komen en de Sligro adverteert deze week met mosselen, maar ook andere tweekleppers als kokkels, palourdes, scheermessen en vongole. Ik zou vandaag een dagje in Veghel gaan werken om samen met collega Angela een begrotingsvoorstel te maken. Dat kwam dus prima uit ; Paul bracht mij vanmorgen met de auto naar Fontys Pabo Veghel en reed daarna naar de Sligro (eerste vestiging en ‘moederhuis’ van SLIppens GROothandel). Opdracht om wat van die lekkere schelpjes te kopen. Nou ja, stuur Paul om een boodschap en hij komt met 12 flessen wijn thuis…maar goed, ook met de schelpjes!
vongolePasta vongole dus vanavond, voor twee personen;

  • 500 gram vongole (gewicht met schelp)
  • olijfolie
  • 2 grote vleestomaten, even ontvellen en fijnsnijden
  • 1 ui, fijn gesneden
  • 2 teentjes knoflook, geplet en daarna fijngesneden
  • een halve rode peper, zonder de zaadjes
  • scheut witte wijn (ik gebruikte een pinot blanc uit de Elzas)
  • peper en zout.

Timing is belangrijk bij dit voor de rest zo simpele gerecht. De schelpjes moeten niet te lang stoven, de spaghetti moet precies ‘al dente’ zijn.

Verwarmde olijfolie en smoor daarin ui en knoflook. Bak dan de stukjes tomaat even mee en blus af met de witte wijn. Laat de saus nu even inkoken en voeg peper en eventueel wat zout toe. De spaghetti kookt intussen en zou bijna klaar moeten zijn. Dan kunnen de schelpjes bij de saus gevoegd worden. Snel even om-en-om scheppen. Spaghetti afgieten en bij de saus met schelpjes voegen. Voorzichtig omscheppen en meteen opdienen.

Glas witte wijn erbij en natuurlijk: Espresso toe!

© ellen.

 

 

 

Linguine met vongole…

23 mei 2011

pasta vongole

Vrijdag kocht Paul bij de Sligro een portie vongole; in dit geval vongole
veraci, in Nederland ook wel tapijtschelpen genoemd. Ik ben er dol op maar
helaas zijn ze hier in Brabant bijna nooit te koop, mooi dus voor een zondagse
zonnige maaltijd. Je kunt er ongetwijffeld van alles mee doen maar ik houd het
maar simpel zodat de smaak van de schelpdiertjes zo natuurlijk mogelijk blijft.
De soort pasta die je gebruikt moet niet te dik zijn; een dunne spaghetti of
linguine. Ik gebruikte linguine van mijn favoriete merk De Cecco. Hier nogal
duur maar in Luxemburg altijd wel ergens in de reclame. Wij nemen dan ook altijd
een voorraadje mee naar huis.

  • Voor twee personen:
  • 500 gram vongole (met schelp)
  • 1 kleine sjalot, fijngehakt
  • 2 teentjes knoflook, geplet en fijngehakt
  • een blikje tomaten
  • een klein rood pepertje, het zaad verwijderen en in dunne reepjes
    gesneden
  • wat olijfolie
  • peper en zout
  • linguine
  • een handvol verse gehakte peterselie

Verwarm de olie en smoor daarin de sjalot en knoflook zachtjes goudgeel. Voeg
de pepersnippers erbij en bak ze even mee. Doe er de tomaten bij en laat alles
even inkoken tot je een mooie saus hebt. Kook intussen de linguine. Voeg vlak
voor de linguine klaar is de schelpjes bij de tomatensaus en laat ze openstomen.
Het vocht dat vrij komt geeft een extra fijne smaak aan de saus.Giet de pasta af
en roer ze door de tomatensaus. Strooi er de peterselie over en dien snel op.
Een mooi glas witte wijn erbij en je hebt een heerlijke zonnige maaltijd in een
paar minuten.

Kopje espresso toe natuurlijk.

© ellen.

Linguine met vongole, (schelpdieren)

 vongole en pasta linguine

Wij hebben nog steeds vakantie en wordt er hier maar onregelmatig geschreven op dit web-log. Wij hebben het gewoon heel druk met wat een mens zoal doet op vakantie thuis… Gisteren waren we te gast bij de Jongste Bediende, hij had heerlijk voor ons gekookt, daarover zal Paul nog een stukje schrijven. Eerst maar eens het eten van vandaag, pasta met kleine schelpdiertjes.

Na alle carnavalsdrukte moesten de voorraden wel weer aangevuld worden en woensdag ging ik met Marleen naar de Sligro in Veghel. Niet omdat dat nu zo goedkoop is. Ik zie daar altijd veel te veel lekkere dingen die nergens hier te koop zijn en dan is zo’n groothandel toch nog duur, maar wel bijzonder. Zo lagen er kakelverse schelpjes bij de visafdeling; Vongole. Vanavond gegeten met linguine, een platte, dunne pasta.

vongole en pasta linguine

Voor vier personen:

  • 1 kilo vongole, of palourdes, of tapijtschelpen. Behandelen zoals mosselen, dus goed spoelen en de openstaande schelpen weggooien. gebruik alleen de levende exemplaren en spoel het zand goed weg.
  • 1 kleine ui en twee teentje knoflook, heel fijn gehakt
  • 4 eetlepels tomaat, uit blik of vers, in blokjes gesneden
  • 1 rode peper, van zaad ontdaan en fijngesneden
  • 1 glas droge witte wijn
  • olijfolie
  • versgehakte platte peterselie

Verhit de olijfolie en bak daarin de ui, knoflook en stukjes rode peper even aan. Doe er dan de schelpjes bij en schep alles om en om. Voeg een glas witte wijn toe. Doe de deksel op de pan en laat de schelpjes in ongeveer 1 1/2 minuut open stomen. Haal zeker de helft van de diertjes uit de schelp. De rest mag met schelp en al in de pan blijven. ( het oog wil ook wat)

Kook intussen de pasta net niet beetgaar en giet ze af. Giet er wat olijfolie over en voeg de pasta bij de vongole. Schep goed om en om en laat alles nog even goed warm worden. Voeg de peterselie toe en dien snel op.

Wij aten vooraf een flinke salade met tomaat en veldsla. Toe een stukje brie de Meaux en oude Comté.

En natuurlijk espresso! Een mooie maaltijd.

© ellen.