Druivenoogst en een mooi brood; Schiaccia con l’uva.

Druivenbrood (Schiaccia con l'uva)...

Paul was er even druk mee; het oogsten van onze druiven in ons kleine achtertuintje verrast ons steeds weer. Het lijkt allemaal niks, maar we plukken ieder jaar toch weer kilo’s druiven van die paar struiken. Ik maakte al eens gelei, jam, en sap van de druiven. Dit jaar heb ik al zoveel jam gemaakt dat dat geen optie was. En, eerlijk gezegd, ik had er gewoon even geen zin in. Paul besloot de druiven dan maar te schenken aan Café Ruis, hier in ons dorp. Ze stoken, helemaal legaal overigens, prima drankjes van fruit. Kweeperen, goudrenetten, druiven, pruimen… alles wordt verwerkt tot prima destillaten. Onze druiven zullen samen met nog meer druiven uit het dorp verwerkt worden tot Grappa! Een mooi doel dus. In totaal gingen er 30 kilo druiven naar café Ruis om verstookt te worden tot grappa, ongeveer 5 kilo snoepten we zo op en verwerkte ik in twee grote druivenbroden. Een rijk oogstjaar!

IMG_4550

Schiaccia con l’uva (Druivenbrood):

  • 400 gram bloem 00
  • 7 gram droge gist (1 zakje)
  • 300 ml lauw water
  • 2 eetlepels  + 2 eetlepels olijfolie en een beetje om de vorm in te vetten
  • 1 theelepel zout
  • 800 gram blauwe druiven
  • 100 gram fijne suiker
  • een ronde vlaaivorm, 30 cm doorsnee

Los de gist op in het water. Zeef de bloem, voeg het zout en de olie toe en schep even om. Giet dan het gistmengsel bij de bloem en kneed tot je een mooi samenhangend deeg hebt. Zet het deeg dan, afgedekt met folie of een vochtige doek op een tochtvrije warme plek en laat het ongeveer anderhalf uur rijzen tot je het dubbele volume hebt.

Vet het bakblik goed in en verdeel de helft van het deeg over de bodem. Verdeel de helft van de druiven over het deeg en bestrooi met de helft van de suiker. Leg daarop de tweede helft van het deeg en verdeel de rest van de druiven erover. Bestrooi met de rest van de suiker en druppel er wat olijfolie over. Bak het druivenbrood in een voorverwarmde oven op 180 graden  ongeveer 45 minuten.

Een prima manier om de eerste geoogste druiven te verwerken.

Je kunt het brood warm of koud eten,  lekker met een kopje espresso erbij.

© ellen.

Onze Luxemburgse wijnstok…

De deplorabele staat van onze Luxemburgse druivenstok...
We waren er even niet, maar dat had je al opgemerkt. We verbleven een klein weekend in ons huisje in Luxemburg. Eigenlijk was het verblijf tekort, maar aangezien het de komende weken aan tijd ontbreekt moest het nu dan maar even.

Een snelle inspectie leerde dat alles min of meer z’n gangetje ging. Het gezamenlijk sanitair was schoner dan schoon, het broodnodig onderhoud aan veld en beemd was inmiddels gepleegd, oude meuk voor een groot deel opgeruimd en het aanpalend café had sinds anderhalf jaar de deuren weer geopend. Het terras was prettig overschaduwd een enkele oudgediende zat er alweer in alle rust te slempen, alsof-ie nooit weg was geweest. Nauwelijks iets nieuws onder de zon dus…

Alleen die druif van ons, die deed het belabberd. Stond ze vorig jaar nog uitbundig te pronken met zware trossen vruchten, dit jaar leek de hele oogst naar de filistijnen. En ik heb er geen flauw idee van waar het aan ligt. Het blad verdort en de vruchtjes  schrompelen weg. Aan de standplaats van de druif is sinds vorig jaar niets veranderd. Ze staat gewoon in de volle zon en ook de aarde is dezelfde als die waarin ze al jaren gedijt. Misschien was er op enig moment te weinig vocht, wie zal het zeggen. Het ziet er in ieder geval beroerd uit.

Of misschien heeft de wijnstok last van de schimmelziekte die rondwaart in het Luxemburgs wijngebied aan de Moezel. Ik herken die ziekte niet, maar het zou zomaar kunnen. Het schijnt dat de Luxemburgse wijnboeren dit jaar moeten rekenen twintig procent minder opbrengst ten gevolge van die schimmelziekte. En het hardst worden de bio-boeren getroffen, die kunnen niet zomaar spuiten.

Denk niet te gering over de Luxemburgse wijnbouw. Het minilandje produceert kwalitatief hoogstaande wijnen. Fransen weten dat, en Duitsers ook. De rest van Europa heeft er geen benul van. Daarom zeg ik het nog maar eens. De Wijnrampen in Bourgogne worden wereldwijd breed uitgemeten, die van  Luxemburg voltrekken zich in alle stilte.

Enfin,.. over de Luxemburgse wijn kom ik nog te spreken, let maar op. Voor nu posteer ik me met een groot glas bruisend water en een vrachtje ijsklonten in de schaduw op mijn stoepje, in een poging het tropisch weer te trotseren. Ellen overhandigt me een roman van Charlotte Link (Der Beobachter…). Ik heb pauze en mag ongestoord een uurtje lezen. Straks moet ik er weer vol tegenaan: de Collecte van de Nierstichting zit eraan te komen en er moet nog een hoop werk worden verzet voordat de collectanten met hun bussen de deuren langs kunnen…

Tot zover gegroet…

© paul

Jam, jam, jam… Pikante druivengelei

Gisteren ben ik begonnen met de druivenoogst. Zoals beloofd eerst een flinke zak vol naar de Witte Brug gebracht voor de broer van Marleen. We gingen met druiven heen en kwamen terug met een flinke zak vol peren (Triumph), peterselie en bonenkruid. Tja, Marleen en de Jongste Bediende waren ook aan het oogsten. Dat werd dus even werken! Het is niet alleen het oogsten, al dat fruit moet ook verwerkt worden natuurlijk. Terwijl wij naar huis wandelden rooiden ze op de Witte Brug alvast wat aardappelen en zo tegen de avond konden we op het Ministerie de eerst Ratte d ‘ Ardėche bewonderen. Maar over die bijzondere aardappel later meer, nu eerst de druiven; ik plukte de confiturepan vol, en nadat de steeltjes en ongerechtigheden verwijderd waren had ik nog 3500 gram druiven over. Die gingen in de koperen confiturepan. Vervolgens heb ik ze met een houten stamper wat plat geperst en aan de kook gebracht. 5 minuten door laten koken en toen door de puntzeef gegoten die ik bekleed had met een katoenen doek.  Na veel persen en wringen hield ik 2 1/2 liter helder sap over. Het sap ging terug in de pan samen met 1200 gram geleisuiker en om de gelei een pikant, kruidig tintje te geven

  • 1 theelepel gemalen kaneel
  • 1 theelepel gemalen nootmuskaat
  • 1 theelepel gemberpoeder
  • 1 theelepel gemalen piment
  • 1 theelepel chilivlokken.

Goed roeren en de gelei aan de kook brengen, een volle minuut doorkoken en dan snel in de potten gieten. De potten afsluiten omdraaien en op z’ n kop zetten. Vijf minuten zo laten staan en terug draaien.

Een lekkere pikante gelei, uitstekend geschikt  bij paté of varkensvlees of rode kool.

@ ellen.

image

Druiven

imageStja, die druiven… Het worden er ieder jaar meer… muurtje op het zuiden… Rijke oogst! Maar, ik moet bekennen dat we er al jaren niets mee doen. We eten een paar trosjes, delen wat uit… En dat is het dan wel. Blijven nog kilo’s over… Ieder jaar laten we de vogels snoepen van de restanten, dit jaar heb ik me voorgenomen om toch maar eens iets met onze druiven te doen. Jam is geen optie, de schilletjes van de druiven zijn te stug en druiven zijn zowiezo niet zo geschikt om tot confiture / jam te verwerken omdat er weinig pectine in de vruchten zit. Oplossing is dus een gelei te maken, of de druiven te verwerken in een een sapketel. Maar een sapketel heb ik niet! Wijze raad en goede adviezen worden op prijs gesteld!
Voor alle duidelijkheid: onze druiven zijn geen wijndruiven! Wij willen ook geen wijn maken! Er zijn meer dan genoeg goede wijnmakers!

Wie weet wat te doen met al die kilo’s druiven?