“Wat jammer“, schreef Ellen al weer een paar jaren terug, “Ossenstaart is een beetje een vergeten stukje vlees geworden, en dat terwijl…” Tja, ze sloeg de spijker op z’n kop. Heerlijk vlees, geweldig voor de soep, geweldig om te stoven. … Continue reading
“Als ik mee mag eten dan kom ik de deurbel repareren”, riep de Jongste Bediende bij het verlaten van het huis. Die bel was alweer geruime tijd stuk en bezoekend volk kondigde zich nu aan door op het raam te … Continue reading
Paul is opeens helemaal verknocht geraakt aan “Slow Cooking”, sinds de runderlapjes wil hij het liefst alle het vleesgerechten gedurende lange tijd, op lage temperatuur garen. Ik kan hem geen ongelijk geven; vlees wordt botermals, alle geuren en smaken vermengen zich. … Continue reading
Op zaterdag weet je het hier maar nooit, soms valt heel Gemert en omstreken binnen, soms alleen de Keizer van Monera. Aan de borreltafel wordt gedronken, gegeten, geroddeld en de hele wereldplotiek verbeterd. Er blijft dan weinig tijd over om … Continue reading
Mijn oren, neus en ogen zitten dicht, mijn kop zit vol snot en ik bulder de longen uit mijn lijf. Het zijn de kenmerken van een forse verkoudheid. Gelukkig heb ik het nú te pakken, met een beetje mazzel ben … Continue reading
Vandaag aten we ossenstaart, een beetje “vergeten vlees” zou ik bijna zeggen. Ik hoor er nooit iemand over, ik lees er bijna nooit recepten over. Jammer, want het staartvlees van een goed rund is lekker mals en smakelijk als je … Continue reading
Er moest gisteren natuurlijk ook gegeten worden en ik had al voorzien dat dat niet vroeg zou zijn. Paul heeft nachtdienst en ging na het feestje van de Klaïda heel laat slapen. En stond dus ook laat weer op. … Continue reading
Vanavond aten we ossenstaart in tomatensaus. 1 kilo ossenstaart in stukken van ongeveer 3 centimeter. Doe de staart in een soeppan en zet het vlees op met koud water. Voeg een ui, een laurierblad, selderij, wat tijm en peper toe. … Continue reading
Dit gerecht komt bij ons al jaren regelmatig op tafel. Ik weet niet of het een bestaand recept is. Ik zag het in een film; Brutti, sporcho e cattivi van Ettore Scola. Een prachtige film over een Italiaanse familie in … Continue reading
Enfin, soepballen. Voor mij is het geen noodzakelijke toevoeging aan mijn soepen, meestal vind ik ze zelfs volkomen overbodig. Maar er zijn er in mijn directe omgeving die daar radicaal anders over denken. Onze Jop bijvoorbeeld… Onze kleinzoon heeft zich … Continue reading