“Wanneer schrijft het Ministerie weer eens over wijn?” Het Ministerie schrijft niet veel over wijn, het Ministerie verwijst liever naar onze links: De Wijnerij en Mariëlla Beukers’ Wijnlog. Daar kan het Ministerie ruim mee vooruit, en dat zou ook voor onze lezers moeten gelden. Maar goed, soms moet het… In het jaar anno Domini 2002 verbleef het Ministerie twee maal in Noord Italië. Beide keren in Asti in Piëmonte. De eerste keer (april-mei) zijn we er verdronken. En dat was dan ook meteen het afscheid van ruim 30 jaar tentkamperen. De tweede keer (augustus) was het er bloedheet. Logeren deden we op een Italiaanse familiecamping en afgezien van een handvol Nederlandse scharenslijpers en een verwaaide Duitser hebben we geen andere Europeanen gezien dan Italianen. Wij vonden het best. De streek rond Asti is als wijngebied beroemd om de “grote wijnen” van Italië: de Barolo en de Barbaresco, beiden gemaakt van de Nebbliolodruif. En dan is er verder een enorme productie aan Barberawijnen, genoemd naar de gelijknamige druif. Op een enkele uitzondering na dronken we Barbera’s en we leerden ze waarderen. In de streek werd ook nauwelijks een andere rode wijn aangeboden. Heel bijzonder was het om aldoor en overal dezelfde wijn te drinken (Barbera d’Asti, Barbera d’Alba) en toch altijd weer nèt anders, afhankelijk van wijngaard, kwaliteit en behandeling. We hebben hele mooie wijnen gedronken, rijp en zwaar. We hebben wijnen gedronken, rechtstreeks getapt uit het vat, jong en rauw. We dronken Barbera op het terras, èn bij de maaltijd, èn voor het slapen gaan. Het was àl Barbera. Kortom, wij waren liefhebber! Thuis zochten we naarstig naar de wijn die ons zo goed beviel, het resultaat was bedroevend. Er werden hele mooie Barbera’s aangeboden, maar de prijzen waren van dien aard dat het drinken ervan een uitzondering bleef. En het gebeurde ook wel dat de duurbetaalde wijn ronduit tegen viel. En de betaalbare Barbera’s vielen eigenlijk altijd tegen. (Vaak ronduit slecht!) Dè ontdekking van dit jaar: op pakweg 500 meter van het Ministerie verwijderd staat een betaalbare en lekkere Barbera in de schappen van Grootgrutter Albert Heijn. Hij komt weliswaar uit een gebied ten oosten van “onze” Barberastreek, maar dat mag de pret niet drukken. De wijn heet Fontanafredda, Briccotondo da Uva Barbera, jaargang 2004. Je ruikt kersen en hout. Tanine proef je en wat zuur. De wijn voelt vol aan. Verder durf ik niet te gaan in mijn beschrijving, laat dat anderen maar doen. Wij gebruiken de wijn bij gepaste maaltijd en om zo te drinken in gezelschap. De prijs is zes euro, en dat is hij meer dan waard. Doe ons en jezelf een plezier en probeer hem eens… Hopelijk maakt Ellen straks een photo van onze voorraad
© paul
