Hoe het gaat…

De herstelwerkzaamheden aan de artikelen op deze web-site gaan gestaag voort. We moeten nog een goede driehonderd artikelen ophalen uit obscure archieven en dan hebben we alles terug.

Aangezien de stukjes vaak beschadigd zijn (foto’s weg, links die vals doorlinken, gemutileerde lay-out enz..) valt er nog een enorme bult aan restauratiewerk te verrichten, alles moet met de hand. Mijn schatting op dit moment is dat we rond 1 december weer volledig operabel zijn, zodat jij niet meer doorgelinkt wordt naar rare pagina’s van belabberde web-logs, in-complete archieven of vastlopende web-sites. Tot die tijd krijg je valse informatie, we kunnen er niks aan doen… En nagenoeg alle reacties van oplettende, welwillende en meelevende lezertjes zij verloren gegaan. We vinden dat verschrikkelijk, maar we moeten ermee leren leven…

“Waarom zou je al die moeite doen, al die ellende trotseren?” was de oprecht aardig bedoelde vraag van een lezeres. “We komen toch wel hoor,” voegde ze eraan toe.

Lieve lezeres, lieve lezer, het gaat in dit geval niet om jullie. Het gaat om óns… Óns dagboek, ónze archieven, ónze herinneringen. Dat is de reden waarom we zoveel extra tijd investeren in herstel. En dat gaat ten koste van de actualiteit, dat heb je de afgelopen tijd wel kunnen zien. Het zij zo…

Over bezoek aan de web-site hoeven we evenwel niet te klagen. Dagelijks komen er meer dan duizend (1000) mensen langs. En dat is verdorie heel veel…

Dan nog iets over de foto; je ziet de opbrengst van “even met een schaartje” het trappetje afdalen van onze Luxemburgse woonst. Sinds deze zomer zijn wij als kleingrondbezitters de trotse eigenaren van een kruidentuintje aan onze voordeur, onze enige deur…

Platte peterselie, steentijm, gewone tijm, rozemarijn. Genoeg om een stevige schotel te kruiden. En er staat nog meer in die kleine Hof van Eden.

En er woont een mol. We doen ons best om hem te verjagen, met een apparaat dat op een bepaalde mol-onvriendelijke manier zoemtonen produceert. Op zonneënergie, jawel! Vooralsnog houdt de mol zich doof (of hij is het echt…).

Enfin lezer, het komt goed. Heb een beetje geduld met ons…

5 thoughts on “Hoe het gaat…

  1. Wel, ik ben een van de duizend en ik voel er mij goed bij. Bedankt voor de moeite die jullie zich getroosten. Enne: het terugplaatsen van die archieven en zo meer: dat is niet alleen voor jullie, daar kunnen wij ook van genieten. Nog lang en veel ministerie! Proficiat, je moet het maar doen!

  2. Ook hier een dankbaar iemand dat jullie je zo veel moeite getroosten om het weer “compleet” te maken. Fijne website met veel inspiratie!
    Dank daarvoor.

  3. Ja ja, en als het wel lukt en dan zit die mol natuurlijk weer op platz 31……! Je thee was heerlijk Ellen. Zo maar even een uurtje was een kadootje!
    Groetjes Petra en Frank

  4. @ Petra, Volgens de gebruiksaanwijzing heeft het ding, afhankelijk van de grondsoort een bereik van 700 m2. Dus de mollen passeren
    Platz 31, wel maar trekken dan naar het dorp…hopen wij! Volgende keer speculaas bij de thee!

Leave a Reply to Nico Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *