Een jaar of wat geleden schreef ik dat je voor Epoisses niet in de supermarkt terecht kunt. Het is een kwetsbaar kaasje, het verdient wat extra verzorging, net als Camembert van rauwe melk of Brie de Meaux. Eergisteren liep ik snel even binnen bij de Plusmarkt in Beek en Donk. Ik kom daar nooit, ik doe mijn boodschappen in mijn eigen dorp. Of ik bezoek speciaalzaken en daar vallen supermarkten in de omgeving van mijn woonplaats niet onder. Maar goed, ik was in Beek en Donk en het kwam zo uit dat ik en passant die Plusmarkt binnen schoot voor iets onbenulligs. Hoefde ik straks thuis de deur niet meer uit. En daar zag ik dan tussen een klein, maar aardig assortiment kazen deze Epoisses liggen. Gewoon de goede: uit Bourgogne, gemaakt van rauwe melk en met AOC keurmerk. Het kaasje woog 250 gram en kostte € 6,–.

Gisteravond aten we de kaas. Hij was al aan de oude kant. Niet dat er enig spoor van bederf te bespeuren was, het tegendeel. Alleen betekent ouder worden bij kaas ook dat er vocht is verdampt. En daarom was deze kaas aanmerkelijk zouter geworden dan de makers oorspronkelijk hadden bedoeld. Verder alleen maar lof. De kaas rook sterk, heel sterk, maar niet penetrant. De zuivel kleurde prachtig goud en was bijna helemaal vloeibaar. Niet iedereen kan dat laatste waarderen, maar wij vonden het heerlijk. We hebben de inhoud met een lepeltje gegeten. De dunne rode korst was erg zout. Het was zaak het restant snel weer te verpakken omwille van de vloeibaarheid. De kaas liep helemaal uit over de plank. Ik verheug me vanavond, dan eten we de rest.

Ellen dronk er een witte wijn bij uit Australië, gemaakt van de Semillion en de Chardonnay druif. Ze vond het geen ideale combinatie. (Mij viel het wel mee.)

© paul