Ik schreef het al; een echte bak-dag. Behalve de aardbeientaart bakte ik vandaag ook nog wat brood en deze spinaziepizza’s.
Ik kocht een tijdje geleden het boek “De keuken van Spanje en Portugal” van Elisabeth Luard. Een bijzonder inspirerend boek moet ik zeggen. Ik maakte al verschillende gerechten met tips of recepten uit dit boek.
Vandaag “Coca d ‘espinacs”; “een klein plat broodje van deeg, het enige verschil met de Italiaanse pizza is de afwezigheid van kaas”, schrijft Elisabeth Luard.
Elisabeth Luard schrijft over de coca nog het volgende:
Puristen zullen u vertellen dat een coca wordt gemaakt van deeg dat alleen uit water en meel bestaat en dat men in de zon spontaan heeft laten rijzen. De coca wordt ingesmeerd met zout en olie en gebakken in de as van het vuur van een geitenhoeder. Het vuur zou branden op geitenkeutels zodat je zou verwachten dat de resten daarvan aan de onderkant van je coca te vinden zijn.
Ik kon zo snel geen geitenkeutels vinden dus heb ik er maar een Nederlandse draai aan gegeven;
Maak een mooi deeg van;
500 gram bloem
1zakje gedroogde gist ( ik los de gist op in wat lauw water en voeg dat mengsel dan toe)
ongeveer 150 ml water
snufje zout
1/2 eetlepel olijfolie
vulling
250 gram verse spinazie, fijngehakt
2 lente-uien, in plakjes
2 teentjes knoflook, in flinterdunne plakjes
1 eetlepel pijnpitten
1 eetlepel rozijnen, geweekt in witte wijn
per coca één dungesneden ansjovisje (staat niet in het recept, dit is mijn toevoeging)
olijfolie
Laat het deeg op een warme plaats ruim 2 uur rijzen.
Vorm kleine rondjes van ongeveer 12 cm doorsnee en nog geen cm dik.
Leg de deegrondjes op een bakplaat en bekleed ze met de spinazie, rozijnen, pijnpitten, ui, knoflook.
Strooi er wat zout over en laat de coca zo ongeveer 10 minuten rijzen.
Zet ze dan in een voorverwarmde oven, 220 graden, en laat ze zo 12 minuten bakken. Haal ze uit de oven en sprenkel er nog wat olie over.
Serveer met een mooie tomatensalade en wat geroosterd vlees, of gewoon zó, als lunch met een glas koele witte wijn.
© ellen
