Loesje Spruit kon het geluid van een gebakken eitje nadoen. Ik hoorde het zo’n vijfendertig jaar geleden. En sindsdien nooit meer…

De foto is van Ellen, ze had ook van mij kunnen zijn. We leven enige tijd op een goede driehonderd kilometer bij elkaar vandaan, maar blijken dezelfde lunch te gebruiken. (Gekker moet het niet worden!)

Een snede boerenbrood, een dikke plak Ardense ham, gebakken eieren. En dat alles bekroond met een flinke hand verse tuinkers. Als dit geen degelijke lunch is…

In tegenstelling tot Ellen ben ik niet in staat je te vermaken met mijn kooksels. Ik kan mijn foto’s niet opladen op de computer, het ontbreekt me aan een kabeltje. Dat ligt in Luxemburg. En dat gedoe met kaartjes en chipjes krijg ik écht niet voor elkaar. Enfin, volgende week haal ik het gereedschap op en dan laat ik je zien wat ik zoal uit mijn pannetje toverde.

Ik had natuurlijk een degelijk artikel moeten maken over bier, mogelijk over wijn, maar daartoe ontbreekt deze nacht de tijd. Komt nog wel…

De ochtend breekt aan, hoewel het nog donker is. Ik werk mijn zaken af, schrijf mijn rapportage en ga koffie en thee maken voor het volk. Dan fiets ik snel naar huis, schenk me een glas in, lees de ochtendkrant en ga naar bed. Eén glas, en de krant vluchtig, ik moet er weer op tijd uit. Ik wil Andy Schleck zichzelf vandaag in de Gele Trui zien rijden!

Welterusten lezer…

© paul