Op 14 juli schreef ik een artikeltje over Cabécou de Perigord. Ik eindigde met de constatering dat Rocamadour in feite
hetzelfde kaasje is, maar dat het onder strengere regels geproduceerd wordt.
Boekenwijsheid lezer, ik had nog nooit een Rocamadour geproefd. Maar nog geen
week later was ik in de gelegenheid een paar kaasjes aan te schaffen bij onze
vaste leverancier in Luxemburg.

Het productiegebied van de Rocamadour ligt in de Midi-Pyrénées. Het beslaat
slechts een klein (strikt omschreven) gedeelte van het productiegebied van de
Cabécou de Perigord. Op de arme droge grond mogen slechts 10 geiten per hectare
gehouden worden. Van het voedsel dat door het jaar heen wordt gebruikt dient 80%
uit de regio te komen, en gefermenteerd kuilvoer is verboden.

Ook het productieproces is aan strenge regels onderhevig. De kaasjes worden
altijd van volle rauwe geitenmelk gemaakt. In princiepe zouden de kaasjes op hun
best zijn na een dag of zes rijpen, maar van mij mogen ze best iets ouder
zijn.

Een fantastisch kaasje, anderhalve centimeter hoog en zes cenitimeter in
doorsnee. Het gewicht is 35 gram. Heerlijk zacht en romig van smaak. De kaasjes
kregen in 1996 hun AOC merkteken (Apellation d’Origine Contrôlée) en dat staat
in Frankrijk écht ergens voor.

Smaakte de Cabécou de Perigord me prima, de Rocamadour overtrof alle
verwachtingen…

© paul