Mieke en Frans van de drukkerij hebben hun keldertje opgeruimd. Daarbij kwam allerlei overtollig drinkbaars te voorschijn. Bij een eerdere gelegenheid had Mieke al eens gevraagd of ik interesse had in hun restanten. Dat had ik. Gisteren ontmoetten we elkaar weer, op het feestje van Evert. (Van Evert en Neel namen we zo ook al eens een partij over.) Mieke had een grote tas bij met daarin twaalf flessen van allerlei aard. “Is het nog wat” vroeg ze. Ik wist het niet. Tijd en plaats waren er ook niet naar om de flessen aan een uitgebreid onderzoek te onderwerpen.
Intussen heb ik de zaak wat beter bekeken. Vier flessen zullen hun inhoud (naar alle waarschijnlijkheid) prijs moeten geven aan de gootsteen. Witte wijn die de kleur heeft van rozé, en rozé die de kleur heeft van rode wijn, dan kun je het wel schudden. Ze zullen ook niet meer geschikt zijn om er wijnazijn van te maken. Jammer, want er zitten een paar kwaliteitsflessen bij.
Vijf flessen zijn van recente datum, ze ogen goed en zullen ongetwijfeld drinkbaar zijn. Het is allemaal gewoon spul, zeg maar sloeberwijn.
En dan zijn er drie flessen waar ik enige verwachting bij koester. Een tien jaar oude Bordeaux met bijschrift “moelleux”. Dat duidt op een wijn, gemaakt van overrijpe druiven. De wijn is van een natuurlijk zoet. Hij oogt wel erg donker, maar je weet het maar nooit.
Dan staat er een fles Souternes 1996 bij, de beroemde toetjeswijn uit de Bordeauxstreek. Een aantal Sauternes kunnen een respectabele leeftijd halen, waarom deze niet? Frans en Mieke hebben de flessen ten slotte altijd op keldertemperatuur bewaard.
Favoriet is de Pinot gris, jaargang 1995, van het wijnhuis Boeckel uit Mittelbergheim in de Elzas. Niet dat de kans héél groot is dat-ie nog goed is, alhoewel ze bij Boeckel ook bewaarwijnen produceren. Het aantrekkelijke vind ik vooral het oubollige, maar mooie etiket. En natuurlijk het feit dat wij ooit bij die wijnmaker aan huis zijn wezen kopen. Nostalgie dus…
Het zal nog wel duren voordat we weten hoe of dat het zit met al die wijnen. Je kunt ze niet “even” open maken om te controleren of ze goed zijn, en ze dan weer afsluiten en opbergen. Maar beleven we iets bijzonders aan deze of gene fles, we zullen erover schrijven.
© paul
