Het is herfstig hier in Luxemburg. Soms schijnt de zon, soms valt er een beetje regen. Recht tegenover ons huisje zien we de bomen elke dag een beetje meer herfstkleur krijgen. Prima weer in ieder geval voor een lekkere luie vakantie… Een wandelingetje met Hond Jaros, wat boodschapjes doen, lezen en films kijken op de laptop. Wat wil een mens nog meer? Nou ja, lekker eten en drinken is natuurlijk ook belangrijk. Zo heb ik me al dagen vermaakt met de wijnfolder van de Cactus supermarkt maar daarover later meer.
Met de herfst komt ook de tijd van de stoofpotten. Niets zo aangenaam om na een wandeling een mooie stoofpot op het vuur te zetten, de kaarsjes aan, een goed glas wijn en dan lekker lezen in een warm en geurend huis. Het is ook maar even werk zo’n stoofpot. Kwestie van wat snijden, aanbraden en dan zachtjes laten garen.
Tot mijn verrassing was er al volop wild te koop dus werd het een stoofpot met hertenvlees. De hoeveelheid was voor ons tweeën te veel maar er waren geen kleinere verpakkingen. Het restant aten we de volgende dag met plezier bij de lunch. Ik geef dus de hoeveelheid die ik gebruikte, genoeg voor drie of vier personen.
- 500 gram hertenvlees in flinke stukken gesneden
- 2 sjalotten
- 1 teentje knoflook
- 1 wortel, in blokjes gesneden
- Peper en zout
- 2 kruidnagels
- 1 blaadje laurier
- Boter
- Een scheutje cognac
- Een glas rode wijn
- Wat beurre manié (meng voor een beurre manié gelijke delen bloem en boter, is wel even te bewaren in de koelkast en zeer geschikt om sauzen te binden)
- Eventueel wat bouillon
Neem een zware stoofpan en verwarm daarin de boter. Braad het vlees in porties aan zodat het ook echt bakt en niet kookt. Bewaar de aangebraden stukken vlees op een warm bord en bak dan de sjalotten langzaam lichtbruin. Voeg de knoflook en de wortel toe en bak even mee. Blus dan af met een scheutje cognac en de rode wijn. Verwarm de saus en doe het vlees weer in de pan. Voeg kruidnagel, laurier, peper en zout toe en laat alles op een heel zacht vuurtje gaar stoven. Roer af en toe en voeg zo nodig wat bouillon toe.
Ik had een jong hert, het vlees was in twee uur gaar en botermals. Je kunt wat beurre manie gebruiken om de saus wat te binden.
Wij aten er een stamppotje met bosuitjes bij en natuurlijk dronken we een mooi glas wijn.
Kopje espresso toe.
© ellen.
Wat heerlijk ziet jullie gerecht er uit. Thuis ga ik dit zeker maken. Vandaag zijn wij met de trein vanuit Menton in Zuid-Frankrijk (waar we een week verblijven) naar San Remo net over de grens in Italië gegaan. Daar hadden wij de volgende leuke ervaring:
In een onooglijk restaurantje (mochten jullie het adres willen weten dan hoor ik het wel) in het oude centrum staan 3 oma’s en een hulpje te koken. Een menu inclusief alles wat ik hierna opnoem kost daar € 18 per persoon.
Vooraf 5 soorten zelfgemaakte pasta (met funghi porcini, met ragù, zalmravioli, met tomatensaus en torteloni gevuld met ricotta en of dat niet genoeg was kwam één van de kokkinnen nog een soort gnocchi met roomsaus erbij opscheppen. Ik riep nog “genoeg” maar dat hielp niet, want de dame zei dat ik het gewoon lekker moest opeten.
Daarna als hoofdgerecht konijn 5 stukken. (Ik kon er maar 3 op) en zó lekker mals gestoofd met laurierblad en kruiden. (Mijn echtgenoot had gefrituurde visjes, garnalen, inktvis en een mini platvisje) Daarbij nog een schaal zelfgemaakte frites. Ik kon maar vier frietjes op.
Een toetje naar keuze hoorde er ook nog bij, maar ik moest helaas bedanken. Mijn echtgenoot kreeg een heerlijk ijsje toe waar stukjes pure chocolade in verwerkt waren.
Ieder een karafje wijn van 1/4 liter en samen 1 liter bronwater
Zoiets hebben we echt nog nooit meegemaakt, zo’n overdaad en hartelijkheid.
Op tafel werd een bord met zelfgebakken koekjes neergezet. Limoncello van het huis en
een kopje espresso toe!