De lange weg naar Santiago de Compostella, etappe 41…

napoleon en het 5e
07-05-2013. De etappe ging van La Coquille naar Sorges, 35 kilometer.

De wandelaars liepen vandaag een heel stuk op de Route Napoleon. Vriend Jan vroeg zich af welke Napoleonsbaan dat wel was. Ik dacht het te weten: het betrof de tocht die Napoleon maakte bij zijn ontvluchting uit Elba tijdens wat later de Cent Jour, de beruchte Honderd dagen, ging heten. Niets is minderwaar, die tocht trok veel oostelijker. Enfin, ik had het kunnen weten, Napoleon ging eerst naar Grenoble, voordat hij zijn troon kwam opeisen in Parijs. Dus Ans, ik weet niet hoe die asfaltweg aan z’n naam is gekomen, ik weet niet of de colonnes van de Grande Armée erover hebben getrokken. En misschien gaat het helemaal niet over Napoleon Bonaparte. Er woonden nazaten van die andere Napoleon in deze omgeving. Ik bedoel Napoleon de Derde, ook al zo’n kwibus die zichzelf tot keizer kroonde…

Ik bedenk nu dat het wel eens een van de logistiek belangrijke heerbanen kan zijn geweest voor de Spanje-campagne van Bonaparte…

Fransen hebben nu eenmaal een gepassioneerde verhouding met de Kleine Keizer. Je vindt zijn naam door heel Frankrijk. Overal zijn er musea aan hem gewijd, en als Fransen maar enigszins het idee hebben dat Bonaparte naar hun stulpje heeft gekéken, dan wordt het al een Heilige Plek! (Je weet Ans, ook ik heb een haat-liefde verhouding met Napoleon Bonaparte…)

Het plaatje hierboven slaat uiteindelijk nergens op, maar ik vind het een mooi heroïsch schilderij. Ik kan er eindeloos over vertellen, maar daar is onze lezer, geloof ik, niet in geïnteresseerd. (Carl von Steuben: het 5e Regiment d’Infantrie de la Ligne zweert trouw aan Napoleon, 7 maart 1815.)

Enfin,… voordat de wandelaars op die Napoleonsbaan geraakten hadden ze er al 18 kilometer opzitten. Om 08.00 uur waren ze vertrokken, gelijktijdig met de andere pelgrims. Men verloor elkander al snel uit het oog, want ieder liep z’n eigen tempo. In het plaatsje Thivier kwam de groep weer bijeen, dat was namelijk de eerste pleisterplaats waar koffie kon worden gedronken. Het oude stokbrood van de dag hiervoor kwam nu goed van pas, er was verder nergens een bete broods te koop.

Ook viel hier in Thivier het besluit de tocht van deze dag te verlengen om er zeker van te zijn een slaapplaats voor de nacht te vinden. Dus werd er blijmoedig 12 kilometer aan de etappe aangeplakt. Grotendeels liep dit tweede stuk over die Napoleonsbaan. Een saaie rechte asfaltweg.
IMG-20140508-WA0008

Na deze lange dag was het goed toeven in het pelgrimshuis van Sorges. De Olijke Vijfling ontmoette er een jong stelletje uit Parijs, dat er ook verbleef, en verder werd men verzorgd door Marie-Therèse en Gerard, een echtpaar van een goede 75 lentes elk. Zij waren gastvrouw en -heer van de refugio.

Er werd in de plaatselijke supermarkt leeftocht voor de volgende dag ingeslagen, want op die dag zouden alle winkels gesloten zijn. Frankrijk vierde dan de Bevrijding van de Duitse Bezetting in Wereldoorlog Twee. Op de stoep van de supermarkt werd ook een stevig koud biertje gedronken, in de refugio was alleen koffie en thee op voorraad (en wijn, maar die was voor bij de maaltijd).
8 mei

Gerard kookte. Hij had een heerlijke risotto bereid. Ans was slim genoeg om naar het recept te vragen, voor het thuisfront. Ze kreeg het netjes geschreven aangeleverd. ( Waar is de boter?) Ik heb het Ellen nog niet gevraagd, maar ik geloof dat het recept aardig overeen komt met haar methode.

Risotto maken is een Kunst!

© paul

Klik bij Catagories (in de rechter kolom), of onder dit artikel op reis naar Santiago voor alle artikelen. En voor het overzichtskaartje van Sas: klik op de link hieronder.<iframe src=”https://mapsengine.google.com/map/embed?mid=zdjs6EO5tq8A.klZPafK3sUQo” width=”640″ height=”480″></iframe>

 

2 thoughts on “De lange weg naar Santiago de Compostella, etappe 41…

  1. Wij mochten voor 1 nacht gastheer zijn van Ans en Jan want we wonen toevallig aan de route St Jacques in Theil. Het was geweldig. Wat een verhalen hebben die twee over hun reis en wat zijn ze positief en gemotiveerd. Heerlijk samen gegeten (paprikasoep, preischotel en natuurlijk kaasjes) en wat gedronken.
    Wij dachten dat zij zelf al deze boeiende verhalen schreven, maar nu weten we dat jij (Paul) ze met wat schaarse berichtjes en fotootjes in elkaar zet.
    Onze complimenten over hoe je dat doet; het zijn leuke en interessante stukjes die prettig lezen. De hele site ziet er trouwens professioneel uit, hoewel we nog niet de tijd hebben gehad om alles te lezen. Chapeau.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *