Taartje met aardappel en artisjokkenharten…

aardappelschoteltje

Het lag weer even helemaal stil, hier op het Ministerie. Kwestie van ruzie met de computers. En dat natuurlijk op een moment dat er volop te vertellen was. Zo gaat dat. Ellen wist gelukkig een en ander te herstellen en een voorlopige vrede tussen computer en laptop te bezegelen. De grote computer doet aan gedoogsteun, maar wij vertrouwen hem niet. Ach, laat ik maar gewoon ergens beginnen, de rest komt in de loop van de volgende dagen wel weer.

Er stond nog een potje artisjokkenharten in de kelder. Dat is op zich niet ongebruikelijk, Ellen is er dol op en ik tollereer ze. Artisjokkenharten worden in dit huis regelmatig gebruikt om een voorgerecht te frituren. Maar ze gaan ook bij gestoofd lamsvlees, bij de pasta en bij het konijn.

Ik had die middag in het familiekookboek De Zilveren Lepel zitten bladeren, ik zocht naar iets heel anders. De Zilveren Lepel is een van oorsprong Italiaans kookboek, en al bladerend raakte ik weer onder de indruk van de talloze manieren waarop Italianen hun artisjokken bereiden. Het gaat dan evenwel altijd over verse artisjokken, en liefst die van het kleinste soort of gewoonweg piepjong. Ik had alleen maar blikvoer. Ik schreef een van de recepten dan maar om. Het resultaat was bevredigend, en voldeed als bijgerecht voor twee personen.

  • 1 blikje artisjokkenharten,
  • 500 gram aardappel, geschild en in plakjes,
  • 4 eetlepels parmazaanse kaas, vers geraspt,
  • 1 tak verse tijm, alleen de blaadjes,
  • 4 eetlepels olijfolie,
  • beetje boter,
  • vers gehakte peterselie,
  • peper en zout.

Laat de artisjokken goed uitlekken en snijd ze in vieren. Beboter een vuurvaste schaal en leg er de aardappelschijfjes in, laagje voor laagje. Sprenkel wanneer je met dat werkje halfweg bent een beetje olijfolie en wat van de tijm op de schijfjes en maak dan de klus af. Leg op de partjes artisjok op de aardappelschijfjes en besprenkel het geheel met de rest van de olijfolie en de kruiderij. Peper en zout naar smaak. Bestrooi nu het gerecht met de kaas en zorg dat alles mooi bedekt is. De schaal kan vervolgens in een op 180 graden voorverwarmde oven. Na een uur is je gerecht klaar. Dien het warm op.

© paul

aardappelschoteltje

Spaghetti carbonara…

spaghetti carbonara

Soms is het gewoon allemaal even teveel… teveel vragen op het werk, teveel studenten die allemaal hetzelfde boek willen, teveel herrie (het lijkt wel of er een grote storm op komst is) en daarna was er op de terugweg ook nog teveel verkeer op de weg, teveel file en vooral veel teveel slome tractors…brrr! Ik kwam vandaag doodmoe thuis en daarna moest er weer snel…

Dan zit er maar één ding op; troostrijk en toch snel-klaar-eten, en daarna, met je voeten omhoog, op de bank gaan liggen met een mooi boek en een goed glas wijn. Maar wat is nu lekker en bovendien nog snel te maken met wat er in huis is?

Er was niet zo heel veel meer in huis…

Natuurlijk was er knoflook, wat olijfolie, spek, Parmezaanse kaas, een paar eieren, spaghetti, witte wijn…Dat is wel het minste wat er in ons huishouden áltijd is. En eigenlijk is dat natuurlijk meer dan genoeg om een prima maaltijd te bereiden in een paar minuten; Spaghetti carbonara op mijn manier.

Er zijn ongetwijfeld nog honderden verschillende manieren om dit simpele gerecht klaar te maken. Het één nog authentieker dan het andere. Ik ga er de discussie niet over aan hoe het nu écht moet! Deze versie smaakte ons prima!

  • 50 gram gerookt biologisch spek , in kleine stukjes gesneden
  • 2 eetlepels Pecorino
  • 2 eetlepels Parmezaanse
  • 2 eieren
  • 2 tenen knoflook
  • 2 eetlepels olijfolie
  • een scheut droge witte wijn
  • flink wat versgemalen zwarte peper
  • 1 eetlepel gehakte peterselie

Plet de knoflook en fruit de tenen in de olijfolie tot ze goudbruin zijn. Vis ze uit de pan. Bak de stukjes spek in dezelfde olie tot ze knapperig zijn. Neem de spekjes uit de pan en houd ze warm. Blus af met een scheutje witte wijn, roer de aanbaksels van de spekjes los en laat nog even zachtjes doorsudderen.

Dek intussen de tafel met het mooiste servies, wijnglazen en veel kaarsen…
Neem de schaal waarin je de pasta wilt opdienen. Breek daarin de eieren en klop ze met een vork los. Roer er de kaas door, de peterselie en flink wat peper. Meng alles goed door elkaar.
Kook de pasta al dente. Voeg de afgegoten pasta bij het ei-kaasmengsel, voeg de wijnsaus toe, strooi de spekjes en de knoflook erover en schep alles goed om en om.
Dien meteen op.
Geef er eventueel een salade bij, als je nog sla of zoiets in huis hebt.

 

En dan, op de bank, met je voeten omhoog, een kopje espresso, met een bonbon van 70% chocolade…

Prima dag vandaag, heerlijk gewerkt, veel van de plattelands natuur gezien!

© ellen.