Torta de naranjas, ofwel amandeltaart met sinaasappel…

amandeltaart met sinaasappel, torta de naranjas

Elke week appeltaart gaat ook vervelen dus ging ik maar eens op zoek naar een mij onbekent recept. Dit mooie taartje vond ik in het boek “De keuken van Spanje en Portugal”, van Elisabeth Luard. er gaan erg veel amandelen in de taart, vrij duur als je snippers koopt. Je kunt beter een grote zak ongepelde amandelen kopen bij Turkse winkels. Je moet ze dan wel even blancheren en pellen.

Dit recept is vanwege de rum niet zo geschikt voor kinderen! .

  • Voor een springvorm van 18 centimeter:
  • Verwarm de oven op 200 graden
  • 2 kleine, liefst biologische, sinaasappels
  • 4 grote eieren
  • 175 gram fijne suiker
  • 225 gram gemalen amandelen
  • 1 klein glas rum

Bekleed de bodem van de springvorm met bakpapier. Smeer de zijkanten in met boter en bestrooi met wat fijne suiker.

Boen de sinaasappels goed schoon en snijd één van de sinaasappels horizontaal in dunne schijfjes. Leg de schijfjes sinaasappel in een mooi patroon op de bodem van de springvorm. De taart wordt ondersteboven gebakken! Rasp de schil van de andere sinaasappel en pers het sap eruit. Bewaar het sap.

Doe de eieren in een kom en klop tot je een schuimig mengsel hebt. Voeg de suiker toe en blijf kloppen tot de massa mooi stevig is en je een streep kunt trekken met een mes. Spatel er dan voorzichtig de sinaasappelrasp door en de gemalen amandelen.

Bak het taartje ongeveer 45 tot 50 minuten gaar. Laat de taart 5 minuten rusten. Stort de taart, met de onderkant boven, op een bord, verwijder de ring. Meng de rum met het sinaasappelsap en sprenkel dat over de taart.

© ellen

Pittige gestoofde kool…

gestoofde witte kool

Nog een keertje kool, dat had ik beloofd. Witte kool ditmaal; groente van het seizoen, goedkoop en gewoon uit Nederland. Je kunt kool natuurlijk garen in water maar door de kool in eigen vocht klaar te maken krijg je een veel beter resultaat. Als basis gebruikte ik het recept van Marcella Hazan voor Venetiaanse gestoofde kool en voegde daar nog wat paprika en pepers aan toe om een lekker pittige koolschotel te krijgen.

  • 1 kleine witte kool, de stronk verwijderen en heel fijn snijden
  • wat olijfolie
  • 1 lente-ui in kleine stukjes gesneden
  • 1 kleine rode paprika, in kleine stukjes
  • 1 verse rode peper in fijne reepjes
  • 1 eetlepel gehakte knoflook
  • zout en flink wat zwarte peper
  • 1 eetlepel ciderazijn
  • wat vers gehakte platte peterselie

Verwarm de olie en bak de ui zachtjes lichtbruin Voeg als de ui glazig is de knoflook, de paprika en de stukjes rode peper toe een smoor ze even mee. Doe er dan de kool bij een schep om en om. Voeg peper en zout toe en de ciderazijn. Schep nog eens goed om tot de kool wat geslonken is en doe dan de deksel op de pan. Laat de kool zo, onder af en toe roeren zeker 1 tot 1 1/2 uur stoven.
Er gaat dus geen water bij, de kool wordt in eigen vocht gestoofd. De temperatuur moet heel laag blijven.
Roer er vlak voor het opdienen nog wat fijngehakte peterselie door.

lamsworstjes

Wij aten er pittige lamsworstje bij, gekocht bij de Turkse slager Sabir in Helmond. Slager Sabir maakt die worstjes sinds kort zelf. Een experiment, aldus de slager. Een zeer geslaagd experiment vinden de klanten! Prima te combineren met deze winterse kool.

Kopje espresso toe!

© ellen.

De Knoflooksoep van Johnny…

7 sep 010

Een kop vol snot en ogen als spleetjes. Te weinig adem voor een lange wandeling en geen zin in een goed boek. Dat is zo ongeveer de stand van zaken op dit moment. Enfin, ik denk dat ik het gedoe snel moet couperen. Ik grijp terug naar een probaat middel van de helaas te vroeg overleden dichter en performer Johnny van Doorn. Ik maak zijn knoflooksoep regelmatig, en ik weet absoluut niet wat er nu zo gezond aan is, maar ik kikker er altijd mirakuleus van op. Deze keer (zoals nagenoeg élke keer) rommelde ik wat met de samenstelling zoals de Dichter die beschreef. Ik geef je het recept van mijn actueel brouwsel.

  • 2 liter bouillon,
  • 2 bollen knoflook (= 30 à 40 teentjes),
  • ‘n paar takjes selderie,
  • 1 lauwrierblad,
  • 1 takje thijm,
  • 3 blaadjes salie,
  • 10 gekneusde peperkorrels,
  • ‘n snuifje oregano.

Haal de velletjes van de de knoflooktenen en doe ze in de bouillon. Voeg de rest van de ingrediënten toe en zet de bouillon op een hoog vuur. Wanneer het geheel kookt kan de pan op het kleinste vlammetje en de soep mag één uur trekken. Zeef daarna de soep en verwijder de kruiderij. Pureer de knoflooktenen en doe ze terug in de soep. Klaar!

Opmerkingen:

  • Met bovenstaand recept maak je in feite een basissoep. Wil je wat meer vastheid, wat stevigers, voeg dan vanaf het begin in blokjes gesneden aardappel toe. Hoeveel hangt af van hoe dik je de soep wilt hebben. Ook experimenten met tomaat en aubergines leverden heel aardige resultaten op.
  • Ik had nog een metworstje liggen. Ik sneed een stuk in kleine dobbelsteentjes en liet die even meertrekken, nadat ik de soep had gezeefd en de knoflook gepureerd. Prima resultaat.
  • Veertig teentjes knoflook lijkt overdreven, maar bedenk dat die tenen door de kooktijd hun scherpte verliezen. Het pulp levert een uitgesproken smaak op, maar wel mild. Iets dergelijks gebeurt ook bij Ellens recepten voor lamsbout en haar kip met veertig teentjes knoflook.

© paul

Lauwwarme broccolisalade met tomaat en spekjes…

 Ik heb geen hekel aan de winter, maar na zoveel dagen sneeuw, koude en nu regen, smacht ik nu toch wel naar een beetje zon. Nog even wachten en dan kunnen we weer lekker in het zonnetje zitten. Peterselie, bieslook en snijbiet oogsten uit de eigen tuin. En dan komen ook de asperges weer…Hmm, even dromen kan geen kwaad maar we zullen het voorlopig toch moeten doen met wintergroenten. Als je geen boontjes uit Kenia, of asperges uit Peru wilt eten is de keus vrij beperkt deze tijd van het jaar; kool, broccoli, bieten. Evengoed niets mis mee. Kool is een zeer veelzijdige groente, je kunt er van alles mee doen. Deze week dus maar eens aandacht voor kool, gewoon uit Nederland, geen foodmiles en je kunt er heel ‘zonnige’ gerechten mee maken. Deze broccolisalade bijvoorbeeld. Past bij een zomerse barbeque, maar ook bij een winterse stoofpot van rundvlees.
  • Voor twee personen;
  • 400 gram broccoli
  • 4 tomaatjes
  • 1 lenteui
  • een stukje spek
  • wat olijfolie en citroensap
  • peper en zout

Zet een ruime pan met gezouten water op. Blancheer de broccoliroosjes 4 minuten in het kokende water en giet ze af. Laat de groenten even ‘schrikken’ in ijskoud water dan blijven ze mooi groen. Laat ze goed uitlekken en schik de roosjes op een schaal. Bak intussen de spekjes even uit tot ze knapperig zijn. Schik de in partjes gesneden tomaatjes en de lenteui tusssen de broccoli. Strooi er de spekjes over en maak een lichte dressing van citroensap, olijfolie en wat peper en zout. Verdeel de dressing over de salade en dien op. Zon op tafel.

brocollisalade met tomaat en spekjes

Morgen maar eens een kooltje stoven!

© ellen.

Châteauneuf-du-Pape 2006 Tradition…

verjaardagswijn

Of de wijn had gesmaakt, vroeg het Kind. Ze doelde op de fles Châteauneuf-du-Pape die zij en Andy mij hadden geschonken ter gelegenheid van mijn verjaardag. Ik schrok en schaamde me een beetje omdat ik vergeten was haar onze wederwaardigheden met het kado te melden.

Nou Kind, die wijn smaakte, en hoe! Een uitermate complexe structuur, fluweelzachte tannines en een bouquet van specerijen en rood fruit. Vol, zacht, uitgesproken en onbeschrijflijk lekker. Zo’n wijn van één keer in het jaar, hooguit twee… (Ik vond tussen mijn lijstjes met aan te schaffen DVD’s en nog te lezen boeken mijn krabbeltje terug over de wijn, eufemistisch genaamd Proefnotitie. Vandaar dat ik het nog wist van die tannines en dat fruit en zo.)

Voor de goede orde, en ook om het zelf te onthouden, de technische gegevens. Het betrof de Châteauneuf-du-Pape 2006 Tradition van Domaine Berthet-Rayne. Het is de beste wijn die ze daar produceren, hun top-wijn zogezegd. De wijn is samengesteld uit 60% Grenache, 20% Mourvèdre, 10% Cinault en 10% Syrah. Over de prijs kan ik slechts speculeren, het was per slot een kado nietwaar…

We dronken de wijn in de week vóór Kerstmis, als tafelbegeleider van hazenrugfilets. En dat was heel mooi…

© paul

Poussins met boursinsaus

poussins en brocolli

Zo af en toe moet de diepvries leeg en tot mijn verrassing vond ik dit keer nog twee mooie poussins in één van de lades. Meestal vul ik deze kleine kippetjes met gehakt, maar ik had ik geen gehakt op voorraad, en ook geen zin meer om weer naar de winkel te lopen. Ik grilde de kippetjes dus heel sec, gewoon in de oven. Een partje citroen in de buikholte, samen met een taktje rozemarijn. 45 minuten in de oven, op 170 graden.

  • Ik maakte er een saus bij met boursin:
  • 1 sjalotje, heel fijn gehakt
  • een klein klontje boter
  • een scheutje droge witte wijn
  • wat bouillon
  • een scheut room
  • 75 gram boursin
  • peper en eventueel zout
  • een bosje bieslook

poussins en brocolli

Verwarm de boter en fruit daarin het sjalotje zachtjes aan. Blus af met de witte wijn. Laat de wijn inkoken tot de helft en doe er dan wat bouillon bij. Laat nog wat inkoken, voeg dan de room toe en de boursin. Roer goed tot alles helemaal gemengd is en breng verder op smaak met peper en eventueel wat zout. Strooi er vlak voor het opdienen nog wat verse bieslook over.

© ellen.

Dorade uit de oven met dille-sinaasappelsaus…

Dorade met sinaasappel/dillesaus

Hoog tijd voor een ‘normale’ maaltijd. Na al die dagen van feestvieren, bier, soep en haringen, hadden wij wel behoefte aan een rustige maaltijd, aan een mooi gedekte tafel. En natuurlijk iets lekkers op de borden.

Ik wisselde de carnavalsfoto in de kop voor een rode kool; groente van dit seizoen. Er moest maar weer eens gewone Hollandse pot op tafel komen. Helaas geen rode kool te bekennen in de super.

Ik besloot er dan maar een mediterane maaltijd van te maken. Dorade had ik nog in de diepvries, een vaag recept in mijn hoofd. De rode kool wacht maar tot morgen.

  • Voor twee personen;
  • 2 niet te grote dorades, schoongemaakt
  • olijfolie
  • peper en zout
  • een paar dunnen schijfjes citroen
  • 6 verse laurierblaadjes

Bestrooi de binnenkant van de vis met peper en zout. Maak met een scherp mes drie inkepingen op de flank van de vis en stop daarin een blad laurier. Wrijf de dorades in met olijfolie. Stop een paar schijfjes citroen in de buikholte en leg de vissen in een met olijfolie bestreken ovenschotel. Verwarm de oven voor op 180 graden. Gaar de vissen in ongeveer 25 minuten.

Dien op met deze sinaasappel-dillesaus:

Dorade met sinaasappel/dillesaus

  • een klein bosje verse dille, fijngehakt
  • een eetlepel sinaasappelrasp (een liefst biologische schil van een sinaasappel schoonboenen en de buitenkant raspen)
  • 100 gram boter
  • 2 theelepeltjes mosterd
  • 2 hardgekookte eidooiers

Smelt de boter. Kruimel de eidooiers heel fijn en meng alles door de gesmolten boter. Verwarm de saus nog even (niet laten koken) en dien snel op met de dorade.

Wij aten er wat gestoofde venkel bij.

Een mooie ‘zonnige’ maaltijd! Goed om het sombere winterweer te verdrijven!

Kopje espresso toe.

© ellen.

Gouwen Dop…

carnaval @marleen 102

Wij zijn diep, diep, onder de indruk. Of eigenlijk gezegd, wij liggen nu thuis, in onze badjassen, helemaal uitgeteld, te kijken naar “het ding”: De Gouwen Dop, een van de allerbelangrijkste onderscheidingen van het Gemertste Carnaval, kregen wij, Het Ministerie, vandaag uitgereikt! Wij mogen ons dus voortaan Erelid van de SOA Band noemen

Ik heb de hele toespraak van Stijn niet meer zo onthouden, maar de essentie was soep, snoep, verdiensten, veel gasten en nog wat…Dank je wel Stijn, voor de mooie woorden. Wij zijn er trots op Erelid te mogen zijn van deze boeiende en bloeiende bende.

foto's marleen

Na een “groene” toast genoten we met ons allen van de mooie Pick-Nick, (wegens de barre koude maar gewoon in de feestzaal van Café Dientje)

maandag grote optrekdag van de SOA

Vervolgens werd den Dop gevierd in Café Mies Burgt, Dientje, De Keizer….

En oh nee, geen espresso vandaag.

Een hele gewone minestrone en een pan broccolisoep met zalm.

© ellen

Goulaschsoep voor vééél mensen…

carnaval zondag soep voor veeeel mensen

Behalve ladingen, al dan niet, groen bier, moet er natuurlijk ook gegeten worden. Op Het Ministerie eten we soep en broodjes deze dagen. Stevige maaltijdsoep, voor veel mensen. De traditie wil dat onze vrienden, hun kinderen en aanhang hier soep eten. Zo tegen zeven uur ‘savonds rapen wij het gezelschap bij elkaar en verlaten we het feestgedruis om te gaan eten en wat uit te rusten. Hoewel, rustig is dat niet echt. Zondag telden we 31 gasten in totaal.

Anita bracht een pan kerriesoep mee. Het recept beschreef ik al eens. Goed voor zo’n 6 liter soep.

Zaterdag maakte ik goulaschsoep, recept voor ongeveer 8 liter soep:

  • 2500 gram rundvlees (sucadestuk is prima) in stukjes gesneden
  • 4 grote uien fijngesneden
  • 3 rode paprika’s, in stukjes
  • 1 rode peper in fijne reepjes
  • 2 winterwortelen in blokjes gesneden
  • 4 stengels bleekselderij
  • 2 eetlepels paprikapoeder
  • 1 eetlepel kummel
  • wat olie
  • water
  • peper en zout
  • 1500 gram aardappelen in kleine blokjes gesneden

Bak het vlees in porties rondom bruin. Bak in een grote pan de uien lichtbruin en voeg daarbij de porties aangebraden vlees. Voeg dan het paprikapoeder en de kummel toe en roer alles goed om. Dan de rest van de groenten erbij en de pan afvullen met water. Laat de soep op een zacht vuurtje trekken tot het vlees gaar is. Voeg dan de aardappelblokjes toe en wat zout. Als de aardappels gaar zijn nog even proeven en eventueel wat zout en peper toevoegen.

De kerriesoep ging zondag helemaal op. Van de goulaschsoep bleef een beetje over. Dat gebruikte ik de volgende dag als basis voor een flinke pan minestronesoep.

carnaval zondag 006

© ellen.

Het wordt elk jaar minder?!…

carnaval zaterdag

Elk jaar, in de aanloop naar het Grote Feest, kom ik ze weer tegen, de ex-carnavalsklanten die deze keer maar niet meer gaan. “Het wordt elk jaar minder…”

En soms denk ik dan dat er misschien wel een kern van waarheid in zit, Dat ik een dinosaurus ben die de Grote Meteoriet inslag meemaakte, maar vergeten was uit te sterven… Ze kunnen me heus aan het twijfelen brengen, die feestverzakers.

Maar dan zijn er gelukkig Ellen en Hijn, het Kind en de Jongste Bediende, Anita en Neel, Marleen en Evert, Ans en Andy, Toon en Maartje (waar is Walter nou gebleven?) Die houden me wel bij de les…

Hoezo wordt het minder? Als je in de bittere koude een half uur moet staan wachten voordat je überhaupt bij Dientje binnen mag, vanwege overvol. Als er zelfs geen plaats meer is voor een rondzwervende blaasharmonie vanwege overbezette podia door wel tien andere dweilorkesten. Als het bij De Keizer “met de benen buiten hangt”. En iedereen dus uitwijkt naar het Ridderhof, waar het vervolgens ook weer stampvol wordt (en waar dat “Verloren Dweilorkest” gelukkig wél een podium vindt…). En als je dan doorsjokt naar Café Irmo, en aldaar onverrichterzake omdraait omdat werkelijk geen centimeter ruimte voor jouw is open gelaten door het Jongvolk. Dan lezer, dan denk je: “Hoezo minder?”

En hoezo té oud? Zolang het bejaardencarnaval onder leiding van de Laotbloejers de hele Engelenburgt bezet (én vier dagen bezet houdt) kan er toch geen sprake zijn van té oud? En voor al die andere zalen en zaaltjes, cafés en bars mag eenzelfde toeloop verwacht worden. We konden het jammer genoeg niet allemaal persoonlijk onderzoeken.

De queeste naar de “beste Frikandel Speciaal” die Hijn, Anita en ik ondernamen liep op niks uit. Wel deed het ons belanden bij café De Zwaan, waar een druk bezochte darts-competitie alle aandacht opslokte (ook leuk!). We zagen er Sven Kramer naar het goud rijden (geloof ik).

En als ik dan om een uur of twee des nachts mijn blik over de eters aan de keukentafel van het Ministerie laat glijden (geurende broden, goudgele kazen en dampende verse worst) denk ik: “Hoezo minder?”

© paul